Jak korzystać ze słownika?

trafić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. do domu

  • Definicja

    3.

    w wyniku działania przypadku lub innych osób znaleźć drogę do jakiegoś miejsca
  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  dotrzeć
  • Połączenia
    • trafić do domu, do gniazda, do hotelu, do łazienki, do kuchni, do muzeum, do ośrodka, do pensjonatu, do pokoju, do sąsiada
    • trafić na parking; na czas
    • trafić po ciemku
    • trafić pod wskazany adres
    • łatwo, nietrudno, obok, prosto, przypadkiem, trudno, źle trafić
    • trafić jak po sznurku
    • pomóc trafić
  • Cytaty

    Do państwa Malińskich łatwo trafić. Jeden z pierwszych domów, zadbany ogród, mnóstwo kwiatów i krzewów.

    źródło: NKJP: R. Marut: To nie był „friendly fire”, Tygodnik Ciechanowski, 2004-10-18

    Wracającemu z pracy w Holandii mężczyźnie raciborscy strażnicy miejscy pomogli trafić do domu.

    źródło: NKJP: (Adk): Podróż na gazie, Nowiny Raciborskie, 2007-07-17

    Bywa, że nie można trafić drugi raz w to samo miejsce, ponieważ przez noc zmienił się układ ulic.

    źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Sny i kamienie, 1999

    Rozwidnia się - warknęła. - I dobrze. Łatwiej trafię.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafię
    		 trafimy
    2 os. trafisz
    		 traficie
    3 os. trafi
    		 trafią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłem
    +(e)m trafił
    		 trafiłam
    +(e)m trafiła
    		 trafiłom
    +(e)m trafiło
    		 trafiliśmy
    +(e)śmy trafili
    		 trafiłyśmy
    +(e)śmy trafiły
    2 os. trafiłeś
    +(e)ś trafił
    		 trafiłaś
    +(e)ś trafiła
    		 trafiłoś
    +(e)ś trafiło
    		 trafiliście
    +(e)ście trafili
    		 trafiłyście
    +(e)ście trafiły
    3 os. trafił
    		 trafiła
    		 trafiło
    		 trafili
    		 trafiły

    bezosobnik: trafiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafmy
    2 os. traf
    		 trafcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłbym
    bym trafił
    		 trafiłabym
    bym trafiła
    		 trafiłobym
    bym trafiło
    		 trafilibyśmy
    byśmy trafili
    		 trafiłybyśmy
    byśmy trafiły
    2 os. trafiłbyś
    byś trafił
    		 trafiłabyś
    byś trafiła
    		 trafiłobyś
    byś trafiło
    		 trafilibyście
    byście trafili
    		 trafiłybyście
    byście trafiły
    3 os. trafiłby
    by trafił
    		 trafiłaby
    by trafiła
    		 trafiłoby
    by trafiło
    		 trafiliby
    by trafili
    		 trafiłyby
    by trafiły

    bezosobnik: trafiono by

    bezokolicznik: trafić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: trafiwszy

    gerundium: trafienie

    odpowiednik aspektowy: trafiać

  • Składnia
    Rz żywotny + trafić +
    GDZIE
  • Pochodzenie

    śr.-w.-niem. treffen 'dosięgnąć, trafić, spotkać'

    Do polskiego przejęte w postaci trafić z śr.-niem.# dialektów wschodnich (Bor.).