Jak korzystać ze słownika?

trafić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

6. na awanturę

  • Definicja

    6.

    znaleźć się w jakimś miejscu w czasie, kiedy coś się odbywa lub dzieje
  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Połączenia
    • trafić na czas czegoś, na moment, na okres, na czyjeś rządy; na awanturę, na obiad, na początek filmu; na deszcz, na dobrą pogodę, na upał
    • trafić w dobry (idealny, odpowiedni, właściwy) moment
  • Cytaty

    Wygodna szeroka ścieżka na Halę Gąsienicową przez Boczań potrafi być nie do przebrnięcia nawet dla rutynowanych turystów, jeśli trafią akurat na wiatr i śnieżycę.

    źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979

    Pani, która starała się dojechać do wsi, musiała trafić akurat na okres remontu.

    źródło: NKJP: Lucyna Zdanowska: Przepraszam za utrudnienia w ruchu, Tygodnik Tucholski, 2008

    Kurator musi być przygotowany na to, że podczas wykonywania swojej pracy trafi na awantury, sceny przemocy domowej czy kłótnie i libacje alkoholowe.

    źródło: Internet

    Komisarz Dyna wywołał Ludmiłę i trafił w idealny moment, bo kroiła się niezła awanturka.

    źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafię
    		 trafimy
    2 os. trafisz
    		 traficie
    3 os. trafi
    		 trafią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłem
    +(e)m trafił
    		 trafiłam
    +(e)m trafiła
    		 trafiłom
    +(e)m trafiło
    		 trafiliśmy
    +(e)śmy trafili
    		 trafiłyśmy
    +(e)śmy trafiły
    2 os. trafiłeś
    +(e)ś trafił
    		 trafiłaś
    +(e)ś trafiła
    		 trafiłoś
    +(e)ś trafiło
    		 trafiliście
    +(e)ście trafili
    		 trafiłyście
    +(e)ście trafiły
    3 os. trafił
    		 trafiła
    		 trafiło
    		 trafili
    		 trafiły

    bezosobnik: trafiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafmy
    2 os. traf
    		 trafcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłbym
    bym trafił
    		 trafiłabym
    bym trafiła
    		 trafiłobym
    bym trafiło
    		 trafilibyśmy
    byśmy trafili
    		 trafiłybyśmy
    byśmy trafiły
    2 os. trafiłbyś
    byś trafił
    		 trafiłabyś
    byś trafiła
    		 trafiłobyś
    byś trafiło
    		 trafilibyście
    byście trafili
    		 trafiłybyście
    byście trafiły
    3 os. trafiłby
    by trafił
    		 trafiłaby
    by trafiła
    		 trafiłoby
    by trafiło
    		 trafiliby
    by trafili
    		 trafiłyby
    by trafiły

    bezosobnik: trafiono by

    bezokolicznik: trafić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: trafiwszy

    odpowiednik aspektowy: trafiać

  • Składnia
    Rz osobowy + trafić +
    na CO | w CO
  • Pochodzenie

    śr.-w.-niem. treffen 'dosięgnąć, trafić, spotkać'

    Do polskiego przejęte w postaci trafić z śr.-niem.# dialektów wschodnich (Bor.).