trafić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

9. za kimś

  • 9.

    pot.  zrozumieć, o co komuś chodzi
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

    • trudno za kimś trafić
    • nie można za kimś trafić
  • Myślisz, że tak go kocha? Bo niekiedy z jej słów wynika coś przeciwnego. – Ach, Sandra Coluna. Nie trafisz za nią.

    źródło: NKJP: Witold Horwath, Ultra Montana, 2005

    Nikt za nim nie trafi.

    źródło: Internet

    W obecnych czasach trudno trafić za człowiekiem i do człowieka.

    źródło: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafię
    trafimy
    2 os. trafisz
    traficie
    3 os. trafi
    trafią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłem
    +(e)m trafił
    trafiłam
    +(e)m trafiła
    trafiłom
    +(e)m trafiło
    trafiliśmy
    +(e)śmy trafili
    trafiłyśmy
    +(e)śmy trafiły
    2 os. trafiłeś
    +(e)ś trafił
    trafiłaś
    +(e)ś trafiła
    trafiłoś
    +(e)ś trafiło
    trafiliście
    +(e)ście trafili
    trafiłyście
    +(e)ście trafiły
    3 os. trafił
    trafiła
    trafiło
    trafili
    trafiły

    bezosobnik: trafiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafmy
    2 os. traf
    trafcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłbym
    bym trafił
    trafiłabym
    bym trafiła
    trafiłobym
    bym trafiło
    trafilibyśmy
    byśmy trafili
    trafiłybyśmy
    byśmy trafiły
    2 os. trafiłbyś
    byś trafił
    trafiłabyś
    byś trafiła
    trafiłobyś
    byś trafiło
    trafilibyście
    byście trafili
    trafiłybyście
    byście trafiły
    3 os. trafiłby
    by trafił
    trafiłaby
    by trafiła
    trafiłoby
    by trafiło
    trafiliby
    by trafili
    trafiłyby
    by trafiły

    bezosobnik: trafiono by

    bezokolicznik: trafić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: trafiwszy

    gerundium: trafienie

  • Rz osobowy + trafić +
    za KIM
  • śr.-w.-niem. treffen 'dosięgnąć, trafić, spotkać'

    Do polskiego przejęte w postaci trafić z śr.-niem.# dialektów wschodnich (Bor.).