-
7.
tak, że ktoś specjalizuje się w dziedzinie, o której mowa -
wykładnik przynależności
-
Znałam masę książek, pisałam śliczne wypracowania (pani od polskiego mówiła, że zostanę pisarką, ale pani od matematyki twierdziła, że bym się zmarnowała, bo jestem Geniuszem Matematycznym, a to dopiero rzadkość) [...].
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
Amerykańscy politycy i eksperci od public relations analizują sylwetkę i życie kandydata, aby określić charakter kampanii.
źródło: NKJP: Stanisław Głąbiński: Polityka po amerykańsku, 1996
Za pomocą rysunków przedstawiał swoje wizje scenografom, kostiumologom i fachowcom od efektów specjalnych.
źródło: NKJP: Irena Morawska: Długo sen Federica, Gazeta Wyborcza, 1993-11-06
- Ja nie jestem od pouczania, pouczać mogli pana w szkole.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Chłopcy radarowcy, Polityka, 2009-02-21
My jesteśmy od tego, żeby pilnować porządku - powiedział.
źródło: NKJP: Cezary Łazarewicz: Poskramiacze, Polityka, 2008-11-22
-
część mowy: przyimek
-
od CZEGO
Rz. - nazwa dziedziny wiedzyszyk: stały: antepozycja -
psł. *ot, wtórnie *otъ 'przyimek z dopełniaczem wyraża punkt początkowy, wyjściowy czynności, moment początkowy czynności (począwszy od), przyczynę (z powodu), źródło, dawcę, sprawcę czynności (od, przez)'
Funkcja formy prasłowiańskiej była pierwotnie lokalna: punkt, od którego rozpoczyna się lub wychodzi czynność, inne funkcje wtórne (Bor)