-
1.
zespół zewnętrznych, fizycznych cech człowieka, składających się na jego piękny wygląd, zwłaszcza harmonijne, regularne rysy twarzy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka -
- chłopięca, damska, dziewczęca, kobieca, młodzieńcza, męska; południowa, semicka, słowiańska, śródziemnomorska; delikatna, egzotyczna, klasyczna, niepospolita, nieprzeciętna, nieskazitelna, olśniewająca, posągowa, przeciętna, rzadka, szlachetna uroda
- uroda kobiety, mężczyzny, modelki
- ideał, kanony; typ urody; ktoś wielkiej urody
- ktoś o wielkiej urodzie
- uroda przemija
- odziedziczyć, pielęgnować, poprawić; stracić urodę; coś podkreśla czyjąś urodę
- zachwycać urodą; obdarzony; nie grzeszyć urodą
- słynący, znany z urody
- dbać o urodę
-
Kobiety podkreślały urodę wszelkimi sposobami, stosując kosmetyki i inne środki upiększające.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005
Na szczęście nie istnieje jeden powszechnie obowiązujący kanon urody dla płci obojga [...].
źródło: NKJP: Tomasz Sas: Najpiękniejsza, Express Ilustrowany, 2001-07-13
Miss Zagłębia ma typowo słowiańską urodę, wspaniały uśmiech, 176 cm wzrostu, blond włosy i wymiary 82-62-85.
źródło: NKJP: ps: Niebieskooka piękność, Trybuna Śląska, 2003-05-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uroda
urody
D. urody
urod
C. urodzie
urodom
B. urodę
urody
N. urodą
urodami
Ms. urodzie
urodach
W. urodo
urody
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ uroda + (JAKA) -
ogsł. *uroda (r.ż.) : *urodъ (r.m.) 'obfity plon, to, co urodzone w nadmiarze'
Rzeczowniki od psł. przedrostkowego czasownika *uroditi ‘urodzić, wydać obficie, dać bujny plon’.
Wtórne znaczenie 'przyrodzone piękno, piękny wygląd' obok wielu innych poświadczone już w staropolszczyźnie.