-
1.
taki, który ma dziurę (otwór) lub dziury -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
cechy ubrań
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- dziurawy dach, płot; garnek, parasol, płaszcz; but; dziurawa rynna, siatka, ściana; dętka, łajba; dziurawa podłoga; kieszeń, koszula, podeszwa, rękawica, rękawiczka, skarpeta, skarpetka; dziurawe naczynie, ogrodzenie, wiadro; dziurawe pończochy
- stary i dziurawy
-
Budynek ma dziurawy dach. Ściany się rozpadają.
źródło: NKJP: Artur Pedryc: Gospodarz, co nie dba..., Echo Dnia, 2005-08-04
Na cmentarzu niespodziewanie spotykamy naszego rodaka. Bosy, w dziurawej koszuli. Buty stoją obok.
źródło: NKJP: Wiesław Pierzchała: Od Moniuszki do Paderewskiego, Dziennik Łódzki, 2004-11-22
- Kiedyś przypadkiem wszedłem do tej piwnicy i oprócz śmieci, dziurawych wiader i kurzu nie było tam nic.
źródło: NKJP: Jakub Pietrzak: Biuro ochrony gminy, Wieści Warszawskie, 2004-02-29
Wymieniliśmy stare i dziurawe, drewniane drzwi prowadzące na boisko na nowe, przeszklone.
źródło: NKJP: Janusz Cześnik: Marzenia o boisku, a w-f przeprowadzają w holu..., Gazeta Tczewska, 2008-03-01
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dziurawy
dziurawy
dziurawy
dziurawe
dziurawa
D. dziurawego
dziurawego
dziurawego
dziurawego
dziurawej
C. dziurawemu
dziurawemu
dziurawemu
dziurawemu
dziurawej
B. dziurawego
dziurawego
dziurawy
dziurawe
dziurawą
N. dziurawym
dziurawym
dziurawym
dziurawym
dziurawą
Ms. dziurawym
dziurawym
dziurawym
dziurawym
dziurawej
W. dziurawy
dziurawy
dziurawy
dziurawe
dziurawa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dziurawi
dziurawi
dziurawe
dziurawe
D. dziurawych
dziurawych
dziurawych
dziurawych
C. dziurawym
dziurawym
dziurawym
dziurawym
B. dziurawych
dziurawych
dziurawych
dziurawe
N. dziurawymi
dziurawymi
dziurawymi
dziurawymi
Ms. dziurawych
dziurawych
dziurawych
dziurawych
W. dziurawi
dziurawi
dziurawe
dziurawe
-
Zob. dziura