-
3.
z takiego miejsca, że potrzeba bardzo mało czasu, żeby znaleźć się tam, gdzie znajduje się coś, i jeśli patrzy się na owo coś, to nie widać, co jest za tym czymś -
W połączeniu z zaimkiem osobowym ja oraz z zaimkiem on w formie poprzyimkowej nieakcentowanej występuje wariant spode (wówczas występuje forma spodeń). W połączeniu z innymi wyrazami, w szczególności zaczynającymi się od co najmniej dwóch spółgłosek, może wystąpić wariant spode, jednak jest to użycie nacechowane stylistycznie.
-
wykładnik lokalizacji przestrzennej
-
Przysuń sobie to krzesło spod okna, tak nam będzie wygodniej - dyrygowała Joasią, która posłusznie wykonywała kolejne polecenia.
źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008
Z bijącym sercem postąpię krok, a wtedy podniesie się spod ściany i zastąpi mi drogę ogromny, czarny wilczur.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Jego minimalny zasięg wynosił jakieś pięćset metrów, a spod latarni do parlamentu było nie więcej niż trzysta.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
Młodzi narciarze spod Giewontu wywalczyli połowę z wszystkich medali możliwych do zdobycia.
źródło: NKJP: Ryszard Leśniak: Biegowe ostatki, Dziennik Polski, 2005-03-25
Kiedy przyjechałam z Krakowca, miasteczka spode Lwowa - opowiada Franciszka Potoczek - w kościele jeszcze organy były i całe wyposażenie, ale stopniowo rozszabrowano wszystko.
źródło: NKJP: Maria Giedz: Wiara góry przenosi, Dziennik Bałtycki, 2000-12-22
-
część mowy: przyimek
-
spod KOGO / CZEGO
w pozycji prawostronnej: Rz.konkr. nieżyw. oznaczający obiekt znacznie wyższy niż ktoś / coś, o czym mowa
w Zd. z Cz. ruchu ukierunkowanegoszyk: względem frazy czasownikowej zmienny: neutralna postpozycja
względem frazy rzeczownikowej stały: antepozycja -
psł. *jьzpodъ
psł. *jьz 'z' + podъ.
Por. spód.