Jak korzystać ze słownika?

wzburzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. morze

  • Definicja

    2.

    gwałtowanie wprawić w ruch, powodując falowanie, kotłowanie, pienienie lub zmącenie
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  zburzyć
  • Połączenia
    • wzburzyć fale, ocean, wodę; muł, osad, żółć
  • Cytaty

    Sum wystawił nad powierzchnię wody wąsaty łeb, targnął się z mocą, wzburzył wodę, błysnął białym brzuchem.

    źródło: NKJP: Agnieszka Szady: Przy herbacie: Poznaj piszącego po stylu jego, Esensja, 2009-07-02

    Wtedy za pomocą rurki plastikowej delikatnie przelać ocet do butelek poprzez lejek, wyłożony gazą lub muślinem, aby nie wzburzyć osadu.

    źródło: NKJP: Nina Grella: Eliksir zdrowia i młodości, Dziennik Zachodni, 2006-01-13

    Wytłumaczyłem jej, iż ziele owo podobne jest do goryczki stosowanej jako lek przy niestrawności i wzburzeniu żółci, toteż niezwykle łatwo oba kwiaty pomylić.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wzburzę
    		 wzburzymy
    2 os. wzburzysz
    		 wzburzycie
    3 os. wzburzy
    		 wzburzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wzburzyłem
    +(e)m wzburzył
    		 wzburzyłam
    +(e)m wzburzyła
    		 wzburzyłom
    +(e)m wzburzyło
    		 wzburzyliśmy
    +(e)śmy wzburzyli
    		 wzburzyłyśmy
    +(e)śmy wzburzyły
    2 os. wzburzyłeś
    +(e)ś wzburzył
    		 wzburzyłaś
    +(e)ś wzburzyła
    		 wzburzyłoś
    +(e)ś wzburzyło
    		 wzburzyliście
    +(e)ście wzburzyli
    		 wzburzyłyście
    +(e)ście wzburzyły
    3 os. wzburzył
    		 wzburzyła
    		 wzburzyło
    		 wzburzyli
    		 wzburzyły

    bezosobnik: wzburzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wzburzmy
    2 os. wzburz
    		 wzburzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wzburzyłbym
    bym wzburzył
    		 wzburzyłabym
    bym wzburzyła
    		 wzburzyłobym
    bym wzburzyło
    		 wzburzylibyśmy
    byśmy wzburzyli
    		 wzburzyłybyśmy
    byśmy wzburzyły
    2 os. wzburzyłbyś
    byś wzburzył
    		 wzburzyłabyś
    byś wzburzyła
    		 wzburzyłobyś
    byś wzburzyło
    		 wzburzylibyście
    byście wzburzyli
    		 wzburzyłybyście
    byście wzburzyły
    3 os. wzburzyłby
    by wzburzył
    		 wzburzyłaby
    by wzburzyła
    		 wzburzyłoby
    by wzburzyło
    		 wzburzyliby
    by wzburzyli
    		 wzburzyłyby
    by wzburzyły

    bezosobnik: wzburzono by

    bezokolicznik: wzburzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzburzywszy

    gerundium: wzburzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wzburzony

    odpowiednik aspektowy: wzburzać

  • Składnia
    bez ograniczeń + wzburzyć +
    CO
  • Pochodzenie

    Zob.  burzyć