-
1.b
pot. wyprawiona skóra z barana - zwierzęcia -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
cechy ubrań
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
Kiedy nadszedł czas, by wynieść z domu Pawlaków sosnową trumnę, stojący po drugiej stronie płotu Kargul ściągnął z głowy czapę z czarnego barana.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1997
Projekty ubiorów z barana i opakowań oscypka, to wystawa towarzysząca VII Jarmarkowi Podhalańskiemu.
źródło: NKJP: Robert Miśkowiec: Zabawę czas zacząć!, Gazeta Krakowska, 2006-08-24
To był taki typowy, ciemnobrązowy kożuch z barana, do kostek, z jasnym kołnierzem.
źródło: NKJP: Małgorzata Himmel: Korzuch z barana, Trybuna Śląska, 2003-03-13
Reporter obszedł cały Kraków w poszukiwaniu rękawic futrzanych. Wszystko, co udało mu się znaleźć, było albo krzywo uszyte, albo za ciasne. „Co się pan dziwisz - to z barana” - tłumaczyła ekspedientka.
źródło: NKJP: Eugeniusz Twaróg: To się nadaje do prasy, Dziennik Polski, 2005-02-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. baran
barany
D. barana
baranów
C. baranowi
baranom
B. barana
barany
N. baranem
baranami
Ms. baranie
baranach
W. baranie
barany
-
psł. *baranъ