dłubać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

robiąc otwory lub wgłębienia w jakimś materiale, wykonywać z niego jakiś przedmiot

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

sztuki plastyczne

synonimy:

żłobić

	Rzeźbić zaczął trochę przez przypadek. - Lubiłem dłubać w kredzie malutkie figurki - tłumaczy. - Potem przyszedł czas na większe. źródło: NKJP: Sztukator z Maślic, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2003-12-17
	Codziennie staram się coś dłubać w drewnie. Każdego dnia spędzam przynajmniej godzinę w swojej pracowni. źródło: NKJP: Halina Bykowska: Recepta na długowieczność, Dziennik Bałtycki, 2003-04-13
	Miałem parę kłód drewnianych i zacząłem dłubać świątki. Najpierw robiłem małe rzeźby [...] źródło: NKJP: (józ): Wyzwanie w klocku drewna, Dziennik Bałtycki, 2000-03-06
	Zawsze lubił dłubać w drewnie. Z pni, które miały trafić do pieca, robi przeróżne przedmioty: kwietniki, garderoby, a nawet zdobione oprawy do luster. źródło: NKJP: Marcin Kasprzyk: Na początku był tartak, Dziennik Zachodni, 2001-06-29
	Twórcami figur byli chłopi i majsterkowie z małych miasteczek, różni ludzie: „Od pasterzy, dłubiących kozikiem laski czy figurki, aż do rozbudowanych warsztatów, posługujących się pokaźnym zespołem dłut, [...] źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: dłubano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dłubał będę dłubać	będę dłubała będę dłubać	będę dłubało będę dłubać	będziemy dłubali będziemy dłubać	będziemy dłubały będziemy dłubać
2 os.	będziesz dłubał będziesz dłubać	będziesz dłubała będziesz dłubać	będziesz dłubało będziesz dłubać	będziecie dłubali będziecie dłubać	będziecie dłubały będziecie dłubać
3 os.	będzie dłubał będzie dłubać	będzie dłubała będzie dłubać	będzie dłubało będzie dłubać	będą dłubali będą dłubać	będą dłubały będą dłubać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dłubmy
2 os.	dłub	dłubcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dłubałbym bym dłubał	dłubałabym bym dłubała	dłubałobym bym dłubało	dłubalibyśmy byśmy dłubali	dłubałybyśmy byśmy dłubały
2 os.	dłubałbyś byś dłubał	dłubałabyś byś dłubała	dłubałobyś byś dłubało	dłubalibyście byście dłubali	dłubałybyście byście dłubały
3 os.	dłubałby by dłubał	dłubałaby by dłubała	dłubałoby by dłubało	dłubaliby by dłubali	dłubałyby by dłubały

bezosobnik: dłubano by

bezokolicznik: dłubać

imiesłów przysłówkowy współczesny: dłubiąc

gerundium: dłubanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: dłubiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: dłubany

	+	dłubać	+	(CO) + (w CZYM)
	+	dłubać	+	(CO) + (CZYM)

psł. *dľ̥bati 'drążyć, dłubać'