-
2.
muz. obniżenie tonu dźwięku, będące sygnałem zakończenia fragmentu utworu muzycznego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- kadencja polska; polonezowa
-
Przedstawione przykłady świadczą, że kadencja polska nie jest w twórczości Chopina czymś wyjątkowym. Wręcz przeciwnie. Częstość jej występowania we wszystkich prawie gatunkach uprawianych przez Chopina wskazuje, że ten rodzaj zakończeń stał się w języku muzycznym kompozytora idiomatyzmem.
źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski: siedem szkiców, 2005
Osobiście, z satysfakcją pragnę pochwalić dobry smak solisty, przejawiający się zwłaszcza w cyzelowanych do granic doskonałości kadencjach, jego konsekwencję w kształtowaniu artykulacji oraz odważną indywidualność odczytania tekstu muzycznego w zakresie metrorytmiki.
źródło: NKJP: Wiolonczela i klawesyn, Dziennik Polski, 1998-11-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kadencja
kadencje
D. kadencji
kadencji
neut kadencyj
char C. kadencji
kadencjom
B. kadencję
kadencje
N. kadencją
kadencjami
Ms. kadencji
kadencjach
W. kadencjo
kadencje
-
wł. cadenza 'zakończenie; kadencja'
z łac. śred. (verba) cadentia '(wyrazy) kończące'