-
3.
muz. fragment utworu orkiestralnego, skomponowany przez kompozytora lub improwizowany, przeznaczony do wykonania solowego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
Za każdym razem jego wykonania brzmią inaczej. W kadencjach improwizuje, co powoduje, że muszę być gotowy na wszystko - mówił dyrygent.
źródło: NKJP: Budzik i szczegóły, Dziennik Polski, 2002-06-19
Puzony piszczały mokro i fałszywie, skrzypce plątały się w błazeńskich kadencjach.
źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1999
Liryczne kantyleny wędrujące przez wszystkie rejestry skrzypiec i quasi-rapsodyczne zaśpiewy przeplatają się z dynamicznymi fragmentami wirtuozowskimi i popisowymi kadencjami.
źródło: NKJP: Beethoven w tropikach, Dziennik Polski, 2003-06-16
Na program ich występu w Piec'Art złożyły się kompozycje Olejniczaka i Cudzicha oraz standardy zagrane w niekonwencjonalny sposób, w innych tempach, opatrzone wstępami i kadencjami.
źródło: NKJP: Międzynarodowo, Dziennik Polski, 2002-06-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kadencja
kadencje
D. kadencji
kadencji
neut kadencyj
char C. kadencji
kadencjom
B. kadencję
kadencje
N. kadencją
kadencjami
Ms. kadencji
kadencjach
W. kadencjo
kadencje
-
wł. cadenza 'zakończenie; kadencja'
z łac. śred. (verba) cadentia '(wyrazy) kończące'