psotnik
-
osoba, która robi coś dla żartu, niechcący powodując czasem szkodę lub przykrość
-
Wyraz jest używany z pobłażaniem.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: figlarz
-
Paweł to taki sympatyczny psotnik. Jak zbroi, to umie przeprosić.
źródło: NKJP: „Uprowadzony”, Tygodnik Podhalański nr 46, 1996
Film to wspaniała opowieść o trójce dzieci - małej Stelli, jej braciszku - psotniku o imieniu Fly oraz ich kuzynie Chucku.
źródło: NKJP: (PIT, WM, JS): Rozmaitości, Gazeta Poznańska, 2001-09-29
Brał lekcje pisania, rachunków, języka angielskiego, lecz wolał biegać za żołnierzami, którzy sprzątali obejście, kosili trawę. [...] Rósł więc na chłopaka zdrowego fizycznie i moralnie, trochę marzyciela, trochę psotnika.
źródło: NKJP: Anna Żebrowska: Budionny od pepsi, Gazeta Wyborcza, 1996-05-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. psotnik
psotnicy
ndepr psotniki
depr D. psotnika
psotników
C. psotnikowi
psotnikom
B. psotnika
psotników
N. psotnikiem
psotnikami
Ms. psotniku
psotnikach
W. psotniku
psotnicy
ndepr psotniki
depr -
Zob. psota
Inne znaczenie: 'obłudnik, niegodziwiec'