łotr
-
pejorat. mężczyzna postępujący niegodziwie i zasługujący na potępienie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- skończony, stary, zwykły łotr
- zgraja łotrów
- okazać się łotrem
- dobry łotr
-
Apeczko przełykał ślinę przy każdym nazwisku. Bo były to nazwiska najgorszych na całym niemal Śląsku zbirów i morderców, łotrów bez czci i wiary.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
[...] zgromadził sporą armię saskich najemników, w której obok błędnych rycerzy i poszukiwaczy przygód nie brakowało zwykłych łotrów i zbójów.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
- Łotrze bez sumienia! Zdradziłeś ziemię, która jak matka cię wykarmiła.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Bandyci… przeklęte łotry grożące zniszczeniem całego wschodniego cesarstwa.
źródło: NKJP: Odrodzenie, Esensja, 09 (LXI), 2006-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. łotr
łotrzy
rzadziej łotrowie
ndepr łotry
depr D. łotra
łotrów
C. łotrowi
łotrom
B. łotra
łotrów
N. łotrem
łotrami
Ms. łotrze
łotrach
W. łotrze
łotrzy
rzadziej łotrowie
ndepr łotry
depr -
śr.-w.-niem. lot(t)er 'człowiek niecny, nicpoń, ladaco; kuglarz, błazen'
W st.pol. od XV w. łotr 'rozbójnik, zbójca, złoczyńca, rabuś, opryszek'.