-
2.
pot. osoba, która nie zauważyła lub nie zrobiła czegoś, co powinna była w danej sytuacji zrobić lub zauważyć -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- straszna (straszny) gapa
-
Dopiero kiedy szedł przez hall, zauważył, że ta smarkata gapa nie zabrała swojego świadectwa. Zwinięte w trąbkę, leżało wciąż na parapecie.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
Koleżanka się pomyliła. Lista zawierała osoby, które zaliczyły całość, jedną z części, albo żadnej. Koleżanka, straszna gapa, źle odczytała rubryki.
źródło: NKJP: Zgadywanie utworów, Gazeta Krakowska, 2005-12-30
Owszem, gapa z Ciebie, że nie zauważyłeś rowerzysty, ale wszyscy jesteśmy ludźmi i nieszczęścia po nas chodzą.
źródło: Internet: autowcentrum.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gapa
gapowie
gapy
ndepr gapy
depr D. gapy
gapów
gap
C. gapie
gapom
B. gapę
gapów
gapy
N. gapą
gapami
Ms. gapie
gapach
W. gapo
gapowie
gapy
ndepr gapy
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm gap , B. lm gapy . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm gapów lub r. ż, D. lm gap , B. lm gapy
-
Od: gwarowego gapa 'wrona' (Bańk)