-
3.
nie móc się z czymś pogodzić -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
Coś się w Marcie burzyło na takie postawienie sprawy, ale wiedziała, że cokolwiek powie, zabrzmi to naiwnie.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
Coś burzyło się we mnie, gdy zmitologizowany, heroiczny obraz powstania i AK-owskiej legendy był poddawany osądowi krytycznemu świadków, pisarzy, historyków.
źródło: NKJP: Polacy - Żydzi: czarne karty powstania, Gazeta Wyborcza, 1994-01-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. burzę się
burzymy się
2 os. burzysz się
burzycie się
3 os. burzy się
burzą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. burzyłem się
+(e)m się burzył
burzyłam się
+(e)m się burzyła
burzyłom się
+(e)m się burzyło
burzyliśmy się
+(e)śmy się burzyli
burzyłyśmy się
+(e)śmy się burzyły
2 os. burzyłeś się
+(e)ś się burzył
burzyłaś się
+(e)ś się burzyła
burzyłoś się
+(e)ś się burzyło
burzyliście się
+(e)ście się burzyli
burzyłyście się
+(e)ście się burzyły
3 os. burzył się
burzyła się
burzyło się
burzyli się
burzyły się
bezosobnik: burzono się
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę się burzył
będę się burzyć
będę się burzyła
będę się burzyć
będę się burzyło
będę się burzyć
będziemy się burzyli
będziemy się burzyć
będziemy się burzyły
będziemy się burzyć
2 os. będziesz się burzył
będziesz się burzyć
będziesz się burzyła
będziesz się burzyć
będziesz się burzyło
będziesz się burzyć
będziecie się burzyli
będziecie się burzyć
będziecie się burzyły
będziecie się burzyć
3 os. będzie się burzył
będzie się burzyć
będzie się burzyła
będzie się burzyć
będzie się burzyło
będzie się burzyć
będą się burzyli
będą się burzyć
będą się burzyły
będą się burzyć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. burzmy się
2 os. burz się
burzcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. burzyłbym się
bym się burzył
burzyłabym się
bym się burzyła
burzyłobym się
bym się burzyło
burzylibyśmy się
byśmy się burzyli
burzyłybyśmy się
byśmy się burzyły
2 os. burzyłbyś się
byś się burzył
burzyłabyś się
byś się burzyła
burzyłobyś się
byś się burzyło
burzylibyście się
byście się burzyli
burzyłybyście się
byście się burzyły
3 os. burzyłby się
by się burzył
burzyłaby się
by się burzyła
burzyłoby się
by się burzyło
burzyliby się
by się burzyli
burzyłyby się
by się burzyły
bezosobnik: burzono by się
bezokolicznik: burzyć się
imiesłów przysłówkowy współczesny: burząc się
gerundium: burzenie się
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. burzenie się
burzenia się
D. burzenia się
burzeń się
C. burzeniu się
burzeniom się
B. burzenie się
burzenia się
N. burzeniem się
burzeniami się
Ms. burzeniu się
burzeniach się
W. burzenie się
burzenia się
imiesłów przymiotnikowy czynny: burzący się
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. burzący się
burzący się
burzący się
burzące się
burząca się
D. burzącego się
burzącego się
burzącego się
burzącego się
burzącej się
C. burzącemu się
burzącemu się
burzącemu się
burzącemu się
burzącej się
B. burzącego się
burzącego się
burzący się
burzące się
burzącą się
N. burzącym się
burzącym się
burzącym się
burzącym się
burzącą się
Ms. burzącym się
burzącym się
burzącym się
burzącym się
burzącej się
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. burzący się
burzący się
burzące się
burzące się
D. burzących się
burzących się
burzących się
burzących się
C. burzącym się
burzącym się
burzącym się
burzącym się
B. burzących się
burzących się
burzących się
burzące się
N. burzącymi się
burzącymi się
burzącymi się
burzącymi się
Ms. burzących się
burzących się
burzących się
burzących się
-
Rznieżywotny + burzyć się + w KIM -