-
2.
odczuć wzburzenie - stan psychiczny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
W dolinie Uhryń będzie już niedługo raj na ziemi. Są tacy, co wzburzą się na te słowa i powiedzą: W Uhryniu raj już jest.
źródło: NKJP: (IK): Budowanie raju, Gazeta Krakowska, 2002-07-31
Wyjadę i zapomnisz o mnie. I ja o tobie. Wzburzyła się. - Co ty wygadujesz!
źródło: NKJP: Józef Hen: Bruliony profesora T., 2006
Po decyzji o odwołaniu stamtąd księdza wikarego [...], mieszkańcy wzburzyli się i obwiniali swojego proboszcza.
źródło: NKJP: (BOL): Spokój przed plebanią, Gazeta Krakowska, 2006-03-28
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wzburzę się
wzburzymy się
2 os. wzburzysz się
wzburzycie się
3 os. wzburzy się
wzburzą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wzburzyłem się
+(e)m się wzburzył
wzburzyłam się
+(e)m się wzburzyła
wzburzyłom się
+(e)m się wzburzyło
wzburzyliśmy się
+(e)śmy się wzburzyli
wzburzyłyśmy się
+(e)śmy się wzburzyły
2 os. wzburzyłeś się
+(e)ś się wzburzył
wzburzyłaś się
+(e)ś się wzburzyła
wzburzyłoś się
+(e)ś się wzburzyło
wzburzyliście się
+(e)ście się wzburzyli
wzburzyłyście się
+(e)ście się wzburzyły
3 os. wzburzył się
wzburzyła się
wzburzyło się
wzburzyli się
wzburzyły się
bezosobnik: wzburzono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wzburzmy się
2 os. wzburz się
wzburzcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wzburzyłbym się
bym się wzburzył
wzburzyłabym się
bym się wzburzyła
wzburzyłobym się
bym się wzburzyło
wzburzylibyśmy się
byśmy się wzburzyli
wzburzyłybyśmy się
byśmy się wzburzyły
2 os. wzburzyłbyś się
byś się wzburzył
wzburzyłabyś się
byś się wzburzyła
wzburzyłobyś się
byś się wzburzyło
wzburzylibyście się
byście się wzburzyli
wzburzyłybyście się
byście się wzburzyły
3 os. wzburzyłby się
by się wzburzył
wzburzyłaby się
by się wzburzyła
wzburzyłoby się
by się wzburzyło
wzburzyliby się
by się wzburzyli
wzburzyłyby się
by się wzburzyły
bezosobnik: wzburzono by się
bezokolicznik: wzburzyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzburzywszy się
gerundium: wzburzenie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wzburzenie się
wzburzenia się
D. wzburzenia się
wzburzeń się
C. wzburzeniu się
wzburzeniom się
B. wzburzenie się
wzburzenia się
N. wzburzeniem się
wzburzeniami się
Ms. wzburzeniu się
wzburzeniach się
W. wzburzenie się
wzburzenia się
odpowiednik aspektowy: wzburzać się
-
Zob. burzyć