pieprznąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. nagle ulec awarii, zniszczeniu lub jakiemuś rodzajowi destrukcji

Słowo dla wielu osób wulgarne.

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

- Rura właśnie pieprznęła. W dwóch miejscach. Nie ma ofiar, ale płonie kilka hektarów lasu.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

Możesz mieć wtyki w służbach, straszyć prowokacją i trzymać wojsko na smyczy. Ale lada moment cała ta konspiracja ci pieprznie.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pieprznąłem +(e)m pieprznął	pieprznęłam +(e)m pieprznęła	pieprznęłom +(e)m pieprznęło	pieprznęliśmy +(e)śmy pieprznęli	pieprznęłyśmy +(e)śmy pieprznęły
2 os.	pieprznąłeś +(e)ś pieprznął	pieprznęłaś +(e)ś pieprznęła	pieprznęłoś +(e)ś pieprznęło	pieprznęliście +(e)ście pieprznęli	pieprznęłyście +(e)ście pieprznęły
3 os.	pieprznął	pieprznęła	pieprznęło	pieprznęli	pieprznęły

bezosobnik: pieprznięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pieprznijmy
2 os.	pieprznij	pieprznijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pieprznąłbym bym pieprznął	pieprznęłabym bym pieprznęła	pieprznęłobym bym pieprznęło	pieprznęlibyśmy byśmy pieprznęli	pieprznęłybyśmy byśmy pieprznęły
2 os.	pieprznąłbyś byś pieprznął	pieprznęłabyś byś pieprznęła	pieprznęłobyś byś pieprznęło	pieprznęlibyście byście pieprznęli	pieprznęłybyście byście pieprznęły
3 os.	pieprznąłby by pieprznął	pieprznęłaby by pieprznęła	pieprznęłoby by pieprznęło	pieprznęliby by pieprznęli	pieprznęłyby by pieprznęły

bezosobnik: pieprznięto by

bezokolicznik: pieprznąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pieprznąwszy

gerundium: pieprznięcie

Rz nieżywotny

+

pieprznąć

+

Zob. pieprz