-
pot.
w sposób polegający na mocnym uderzeniu głową w ciało przeciwnika
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
-
-
|
Major pochylił się z ręką w kieszeni, jakby szukając strzykawki, i nagle gwałtownie wyrzucił w przód głowę, częstując Jacka bykiem w podbródek. Tamten bezwładnie odleciał do tyłu, przed upadkiem powstrzymała go ściana.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski, Gady, 2007
|
|
O konieczności istnienia w życiu surowych norm, których przestrzeganie powinno być bezwzględnie wymuszane, przekonuje finał piłkarskich mistrzostw świata i los Zinedine'a Zidane'a, który wyleciał z boiska za walnięcie bykiem Materzziego.
źródło: NKJP: To, tamto i owo, Dziennik Polski, 2006-07-14
|
|
A wtedy Heniek, który nie miał pojęcia, że psy też zaginęły, rąbnął go bykiem. Z całej siły. Bartosz, padając, uderzył głową o wóz. I zemdlał.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Tego lata w Burbelkowie, 2000
|
|
Zdyszany, z twarzą nisko zawieszoną nad jego twarzą, ujrzałem nagle, jak zapala mu się w oczach posępna furia, poderwał głowę i ugodził mnie czołem w nasadę nosa. Potem powtórzył to łobuzerskie uderzenie bykiem [...].
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. byk
Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2013