nawa

W roku 1521 ksiądz Diego de Acuńa wyruszył z konwojem z portu Santa María la Antigua w Darién i pożeglował ku Santo Domingo. Gwałtowna burza zaskoczyła konwój na wysokości miejsca, gdzie teraz jest port Santa Marta. Nawa, którą płynął ksiądz, zatonęła, a on sam był jedynym rozbitkiem, któremu udało się dopłynąć do brzegu.

źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006

Gdy tylko usłyszeli pouczenie, zaraz tam popłynęli i uczynili, jak rzekł wróżbita. Kiedy byli przed Symplegadami, wypuścili znad dziobu nawy gołębia.

źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008

Gdy jeden wiosłem macha żwawo, drugi kieruje wtedy nawą, na tym się świata ład opiera, że jeden sieje, drugi zbiera.

źródło: NKJP: Janusz Szpotański: Zebrane utwory poetyckie, 1990

Królewicze byli wściekli, Że w tę mgłę się przyoblekli I że wiatr ich niesie żwawo Z tą zaklętą, dziwną nawą. Ale już koło południa Nawa nagle się zaludnia. Ukazuje się załoga Rozbójnicza i złowroga: A więc sternik-kuternoga, Pięćdziesięciu marynarzy, Strasznych zbójów i korsarzy [...].

źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Baśnie i poematy, 1945