-
3.
pot. pejorat. osoba, wobec której mówiący odczuwa pogardę -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- męska szowinistyczna świnia; polskie świnie
-
Ślązacy zawsze byli bici. W czasie okupacji byliśmy polskimi świniami, przyszli Polacy i staliśmy się Szwabami.
źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
Trzech urlopowanych z frontu żołnierzy nawymyślało sierżantowi, dowódcy patrolu żandarmerii, od brudnych pruskich świń, z czego ten postanowił uczynić sprawę polityczną, jako że żołnierze byli wiedeńczykami.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 2000
Męskim szowinistycznym świniom trudno pogodzić się z faktem, że ich przełożoną jest kobieta.
źródło: NKJP: Kariera: Panie rządzą, CKM, 03/03, 2001
Zaczęła używać słów, których nigdy wcześniej od niej nie słyszałam. Zwracała się do mnie - ty świnio, głupku. Rzucała się na mnie znienacka, gryzła. Jednej nocy całej przez tamte dwa lata nie przespałam.
źródło: NKJP: Jolanta Sielska: Być mamą swojej mamy, Gazeta Poznańska, 2002-12-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świnia
świnie
D. świni
świń
C. świni
świniom
B. świnię
świnie
N. świnią
świniami
Ms. świni
świniach
W. świnio
świnie
-
psł. *svinьji / svini (ż) 'samica gatunku Sus domestica'
Rzeczownik, pierwotnie z archaicznym przyrostkiem *-ьji < *-ī (jak w analogicznym pani ), tworzącym głównie nazwy istot żeńskich, z wtórnym przesunięciem do tematów na -ja ( podobnie jak łania ) od psł. przymiotnika *svinъ ‘właściwy świni, świński’.