gruba zwierzyna

Na tym obszarze występują wszystkie gatunki grubej zwierzyny: jeleń, daniel, sarna, dzik. Spotkać można także łosia.

źródło: NKJP: (SUO, MJG): Polowanie na drodze, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-05-06

Nie wszyscy marszałkowie przepadali zresztą za Krymem. Na przykład Koniew, jak mi opowiadano, wolał polować na grubą zwierzynę w tajdze syberyjskiej.

źródło: NKJP: Tadeusz Pióro: Armia Radziecka przez półwiecze dorobiła się 115 marszałków i generalissimusa, Gazeta Wyborcza, 1995-04-21

Tropowce są to psy (bez względu na rasę) przeznaczone, z uwagi na swoje zdolności oraz ułożenie, do tropienia grubej zwierzyny po jej śladach.

źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955

Duże szpice, podobne w budowie do karelskiego psa na niedźwiedzie, lecz o bardziej urozmaiconym umaszczeniu, znane były od wieków na terenie Finlandii i chętnie używane przez tamtejszych myśliwych do polowania na grubą zwierzynę, w tym na niedźwiedzie, którym rasa zawdzięcza swoją nazwę.

źródło: NKJP: Internet

Może jest państwu obojętne, ile jest w Polsce łosi, danieli czy grubej zwierzyny, choć raczej drapieżniki powinny być pomijane. Niemniej to powinno być ujęte w tym sprawozdaniu i chyba minister środowiska nie do końca wywiązał się tu z nadzoru nad powierzonym mu majątkiem.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.05.2002

Na grubego zwierza (niedźwiedzia, tura, łosia) mógł polować tylko władca, a regale łowieckie na resztę zwierzyny nie było tak ściśle przestrzegane, toteż do czasu reformy agrarnej kmiecie mogli jeszcze łapać w sidła drobniejszą zwierzynę: zające, sarny, lisy, przepiórki, kuropatwy.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004