wieść II - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

książk. prowadzić w opinii mówiącego do jakiegoś skutku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wieść do sukcesu

Nam chodzi o to, że marksistowski zamach na wolność człowieka nie służy niczemu rozsądnemu i wiedzie do katastrofalnego pomieszania prawdy z urojeniem.

źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985

Wkroczyłeś na drogę, która wiedzie ku przepaści, i spory kawał nią przeszedłeś, przyznaję.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wiodę	wiedziemy
2 os.	wiedziesz	wiedziecie
3 os.	wiedzie	wiodą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wiodłem +(e)m wiódł	wiodłam +(e)m wiodła	wiodłom +(e)m wiodło	wiedliśmy +(e)śmy wiedli	wiodłyśmy +(e)śmy wiodły
2 os.	wiodłeś +(e)ś wiódł	wiodłaś +(e)ś wiodła	wiodłoś +(e)ś wiodło	wiedliście +(e)ście wiedli	wiodłyście +(e)ście wiodły
3 os.	wiódł	wiodła	wiodło	wiedli	wiodły

bezosobnik: wiedziono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wiódł będę wieść	będę wiodła będę wieść	będę wiodło będę wieść	będziemy wiedli będziemy wieść	będziemy wiodły będziemy wieść
2 os.	będziesz wiódł będziesz wieść	będziesz wiodła będziesz wieść	będziesz wiodło będziesz wieść	będziecie wiedli będziecie wieść	będziecie wiodły będziecie wieść
3 os.	będzie wiódł będzie wieść	będzie wiodła będzie wieść	będzie wiodło będzie wieść	będą wiedli będą wieść	będą wiodły będą wieść

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wiedźmy
2 os.	wiedź	wiedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wiódłbym bym wiódł	wiodłabym bym wiodła	wiodłobym bym wiodło	wiedlibyśmy byśmy wiedli	wiodłybyśmy byśmy wiodły
2 os.	wiódłbyś byś wiódł	wiodłabyś byś wiodła	wiodłobyś byś wiodło	wiedlibyście byście wiedli	wiodłybyście byście wiodły
3 os.	wiódłby by wiódł	wiodłaby by wiodła	wiodłoby by wiodło	wiedliby by wiedli	wiodłyby by wiodły

bezosobnik: wiedziono by

bezokolicznik: wieść

imiesłów przysłówkowy współczesny: wiodąc

gerundium: wiedzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wiedzenie	wiedzenia
D.	wiedzenia	wiedzeń
C.	wiedzeniu	wiedzeniom
B.	wiedzenie	wiedzenia
N.	wiedzeniem	wiedzeniami
Ms.	wiedzeniu	wiedzeniach
W.	wiedzenie	wiedzenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: wiodący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wiodący	wiodący	wiodący	wiodące	wiodąca
D.	wiodącego	wiodącego	wiodącego	wiodącego	wiodącej
C.	wiodącemu	wiodącemu	wiodącemu	wiodącemu	wiodącej
B.	wiodącego	wiodącego	wiodący	wiodące	wiodącą
N.	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącą
Ms.	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wiodący	wiodący	wiodące	wiodące
D.	wiodących	wiodących	wiodących	wiodących
C.	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącym
B.	wiodących	wiodących	wiodących	wiodące
N.	wiodącymi	wiodącymi	wiodącymi	wiodącymi
Ms.	wiodących	wiodących	wiodących	wiodących

Składnia

	+	wieść	+	do CZEGO
	+	wieść	+	ku CZEMU

Pochodzenie

psł. *vesti, *vedǫ 'wieść, prowadzić'