wieść II - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

książk. kierować czyimś postępowaniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

wiedziony instynktem, intuicją, przeczuciem; ciekawością

Gubernator Sylus porzucił przytulne Dardall i ruszył do stolicy, podobnie postąpił Warwic z Barbaros, choć jego akurat bardziej wiodła ciekawość niż lojalność.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

Wiedziona matczyną intuicją i obdarzona talentem pedagogicznym Ewa Buraczewska rozpoczęła systematyczne ćwiczenia z synem z nadzieją, że wywoła u niego umiejętność posługiwania się mową.

źródło: NKJP: A. Fidrysiak: Cud codziennie przeżywany, Tygodnik Ciechanowski, 2008-04-01

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wiodę	wiedziemy
2 os.	wiedziesz	wiedziecie
3 os.	wiedzie	wiodą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wiodłem +(e)m wiódł	wiodłam +(e)m wiodła	wiodłom +(e)m wiodło	wiedliśmy +(e)śmy wiedli	wiodłyśmy +(e)śmy wiodły
2 os.	wiodłeś +(e)ś wiódł	wiodłaś +(e)ś wiodła	wiodłoś +(e)ś wiodło	wiedliście +(e)ście wiedli	wiodłyście +(e)ście wiodły
3 os.	wiódł	wiodła	wiodło	wiedli	wiodły

bezosobnik: wiedziono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wiódł będę wieść	będę wiodła będę wieść	będę wiodło będę wieść	będziemy wiedli będziemy wieść	będziemy wiodły będziemy wieść
2 os.	będziesz wiódł będziesz wieść	będziesz wiodła będziesz wieść	będziesz wiodło będziesz wieść	będziecie wiedli będziecie wieść	będziecie wiodły będziecie wieść
3 os.	będzie wiódł będzie wieść	będzie wiodła będzie wieść	będzie wiodło będzie wieść	będą wiedli będą wieść	będą wiodły będą wieść

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wiedźmy
2 os.	wiedź	wiedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wiódłbym bym wiódł	wiodłabym bym wiodła	wiodłobym bym wiodło	wiedlibyśmy byśmy wiedli	wiodłybyśmy byśmy wiodły
2 os.	wiódłbyś byś wiódł	wiodłabyś byś wiodła	wiodłobyś byś wiodło	wiedlibyście byście wiedli	wiodłybyście byście wiodły
3 os.	wiódłby by wiódł	wiodłaby by wiodła	wiodłoby by wiodło	wiedliby by wiedli	wiodłyby by wiodły

bezosobnik: wiedziono by

bezokolicznik: wieść

imiesłów przysłówkowy współczesny: wiodąc

gerundium: wiedzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wiedzenie	wiedzenia
D.	wiedzenia	wiedzeń
C.	wiedzeniu	wiedzeniom
B.	wiedzenie	wiedzenia
N.	wiedzeniem	wiedzeniami
Ms.	wiedzeniu	wiedzeniach
W.	wiedzenie	wiedzenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: wiodący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wiodący	wiodący	wiodący	wiodące	wiodąca
D.	wiodącego	wiodącego	wiodącego	wiodącego	wiodącej
C.	wiodącemu	wiodącemu	wiodącemu	wiodącemu	wiodącej
B.	wiodącego	wiodącego	wiodący	wiodące	wiodącą
N.	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącą
Ms.	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wiodący	wiodący	wiodące	wiodące
D.	wiodących	wiodących	wiodących	wiodących
C.	wiodącym	wiodącym	wiodącym	wiodącym
B.	wiodących	wiodących	wiodących	wiodące
N.	wiodącymi	wiodącymi	wiodącymi	wiodącymi
Ms.	wiodących	wiodących	wiodących	wiodących

imiesłów przymiotnikowy bierny: wiedziony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wiedziony	wiedziony	wiedziony	wiedzione	wiedziona
D.	wiedzionego	wiedzionego	wiedzionego	wiedzionego	wiedzionej
C.	wiedzionemu	wiedzionemu	wiedzionemu	wiedzionemu	wiedzionej
B.	wiedzionego	wiedzionego	wiedziony	wiedzione	wiedzioną
N.	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionym	wiedzioną
Ms.	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wiedzeni	wiedzeni	wiedzione	wiedzione
D.	wiedzionych	wiedzionych	wiedzionych	wiedzionych
C.	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionym	wiedzionym
B.	wiedzionych	wiedzionych	wiedzionych	wiedzione
N.	wiedzionymi	wiedzionymi	wiedzionymi	wiedzionymi
Ms.	wiedzionych	wiedzionych	wiedzionych	wiedzionych

Inne uwagi

Zwykle imb

Składnia

+

wieść

+

KOGO

Pochodzenie

psł. *vesti, *vedǫ 'wieść, prowadzić'