szczęścić się

  • książk.  układać się pomyślnie, zgodnie z oczekiwaniami
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Szczęściło się nam - bez problemów wychowałam dwójkę dzieci, które ukończyły szkoły wyższe.

    źródło: NKJP: (AMusz): Żyje dzięki czarom, Gazeta Krakowska, 2001-07-17

    Kalwarii jakoś nie szczęściło się w unijnej loterii rozdawania pieniędzy.

    źródło: NKJP: Marcin Płaszczyca: Przegląd tygodnia, Gazeta Krakowska, 2006-01-06

    Potraw jest więcej niż dwanaście, a tradycja nakazuje, że każdej trzeba spróbować, by szczęściło się potem w życiu.

    źródło: NKJP: Anna Gronczewska: Święta da się lubić..., Dziennik Łódzki, 2004-12-24

    A bez błogosławieństwa nie szczęści się w życiu.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 1984

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    3 os. szczęści się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    3 os. szczęściło się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    3 os. będzie się szczęściło
    będzie się szczęścić

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    3 os. szczęściłoby się
    by się szczęściło

    bezokolicznik: szczęścić się

    odpowiednik aspektowy: poszczęścić się

    Inne uwagi

    Spotykane użycia w 3 os. lp i lm, np. Same góry były radością, a dni ich wspólnych wędrówek szczęściły się pogodnym słońcem.

  • Ø + szczęścić się +
    KOMU + (w CZYM)
  • Zob. szczęście

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.
Data ostatniej modyfikacji: 04.04.2018