darzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. szacunkiem

  • 1.

    żywić do jakiejś osoby, rzeczy lub miejsca jakieś uczucie, nazwane następującym rzeczownikiem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    • darzyć uczuciem; czcią, estymą, miłością, sentymentem, sympatią, szacunkiem, uwielbieniem, uznaniem, zaufaniem, jakimiś względami, życzliwością; niechęcią, nienawiścią
  • Za nikim nie tęsknił. Jedyną osobą, którą kiedykolwiek darzył uczuciem, była jego matka.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009

    Spotykałem się z opiniami ludzi, których darzyłem szacunkiem, że w ówczesnych warunkach nie powinienem był w ogóle brać się za pisanie podręczników.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

    Pośród instytucji życia publicznego, które darzymy największym zaufaniem, znalazły się: małżeństwo, Kościół katolicki oraz – co ciekawe i warte podkreślenia – prasa.

    źródło: NKJP: mu: Lojalni, ambitni, optymiści - tak myślimy o sobie, Trybuna Śląska, 2001-03-08

    Dzisiejsi londyńczycy darzą ogromnym sentymentem charakterystyczne czerwone kółka z napisem „Underground” [...].

    źródło: NKJP: Matthew Rose: Wyprzedaż przedmiotów związanych z londyńskim metrem, Gazeta Wyborcza, 1995-11-27

    Herod nie był Żydem, pochodził z Idumei, starotestamentowego Edomu, a więc z ludu zawsze z Żydami walczącego i przez nich darzonego pogardą [...].

    źródło: NKJP: Jan Gać: Ziemia Święta Kulturowy przewodnik śladami Jezusa, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. darzę
    darzymy
    2 os. darzysz
    darzycie
    3 os. darzy
    darzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. darzyłem
    +(e)m darzył
    darzyłam
    +(e)m darzyła
    darzyłom
    +(e)m darzyło
    darzyliśmy
    +(e)śmy darzyli
    darzyłyśmy
    +(e)śmy darzyły
    2 os. darzyłeś
    +(e)ś darzył
    darzyłaś
    +(e)ś darzyła
    darzyłoś
    +(e)ś darzyło
    darzyliście
    +(e)ście darzyli
    darzyłyście
    +(e)ście darzyły
    3 os. darzył
    darzyła
    darzyło
    darzyli
    darzyły

    bezosobnik: darzono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę darzył
    będę darzyć
    będę darzyła
    będę darzyć
    będę darzyło
    będę darzyć
    będziemy darzyli
    będziemy darzyć
    będziemy darzyły
    będziemy darzyć
    2 os. będziesz darzył
    będziesz darzyć
    będziesz darzyła
    będziesz darzyć
    będziesz darzyło
    będziesz darzyć
    będziecie darzyli
    będziecie darzyć
    będziecie darzyły
    będziecie darzyć
    3 os. będzie darzył
    będzie darzyć
    będzie darzyła
    będzie darzyć
    będzie darzyło
    będzie darzyć
    będą darzyli
    będą darzyć
    będą darzyły
    będą darzyć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. darzmy
    2 os. darz
    darzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. darzyłbym
    bym darzył
    darzyłabym
    bym darzyła
    darzyłobym
    bym darzyło
    darzylibyśmy
    byśmy darzyli
    darzyłybyśmy
    byśmy darzyły
    2 os. darzyłbyś
    byś darzył
    darzyłabyś
    byś darzyła
    darzyłobyś
    byś darzyło
    darzylibyście
    byście darzyli
    darzyłybyście
    byście darzyły
    3 os. darzyłby
    by darzył
    darzyłaby
    by darzyła
    darzyłoby
    by darzyło
    darzyliby
    by darzyli
    darzyłyby
    by darzyły

    bezosobnik: darzono by

    bezokolicznik: darzyć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: darząc

    gerundium: darzenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: darzący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: darzony

  • Rzosobowy + darzyć +
    KOGO/CO + CZYM
  • psł. *dariti 'dać w darze, ofiarować coś komuś'