-
2.
przejść cały kurs zajęć w szkole lub na uczelni, zdając wymagane egzaminy i uzyskując świadectwo lub dyplom -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- ukończyć akademię, gimnazjum, liceum, politechnikę, seminarium, szkołę, technikum, uniwersytet; filologię, prawo, studia; aplikację, kurs, szkolenie; ASP, Wydział Prawa i Administracji
- ukończyć z wynikiem pozytywnym, z wyróżnieniem
-
Ma pięćdziesiąt pięć lat. Urodziła się w Lublinie, tam ukończyła Akademię Medyczną.
źródło: NKJP: Katarzyna Surmiak-Domańska: Beznadziejna ucieczka przed Basią. Reportaże seksualne, 2007
Ze Słownika Pisarzy dowiaduję się, że pochodził z Rzeszowszczyzny, w Rzeszowie ukończył gimnazjum, a potem wydział prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie do wybuchu wojny był aplikantem adwokackim.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ukończę
ukończymy
2 os. ukończysz
ukończycie
3 os. ukończy
ukończą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ukończyłem
+(e)m ukończył
ukończyłam
+(e)m ukończyła
ukończyłom
+(e)m ukończyło
ukończyliśmy
+(e)śmy ukończyli
ukończyłyśmy
+(e)śmy ukończyły
2 os. ukończyłeś
+(e)ś ukończył
ukończyłaś
+(e)ś ukończyła
ukończyłoś
+(e)ś ukończyło
ukończyliście
+(e)ście ukończyli
ukończyłyście
+(e)ście ukończyły
3 os. ukończył
ukończyła
ukończyło
ukończyli
ukończyły
bezosobnik: ukończono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ukończmy
2 os. ukończ
ukończcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ukończyłbym
bym ukończył
ukończyłabym
bym ukończyła
ukończyłobym
bym ukończyło
ukończylibyśmy
byśmy ukończyli
ukończyłybyśmy
byśmy ukończyły
2 os. ukończyłbyś
byś ukończył
ukończyłabyś
byś ukończyła
ukończyłobyś
byś ukończyło
ukończylibyście
byście ukończyli
ukończyłybyście
byście ukończyły
3 os. ukończyłby
by ukończył
ukończyłaby
by ukończyła
ukończyłoby
by ukończyło
ukończyliby
by ukończyli
ukończyłyby
by ukończyły
bezosobnik: ukończono by
bezokolicznik: ukończyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukończywszy
gerundium: ukończenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ukończenie
ukończenia
D. ukończenia
ukończeń
C. ukończeniu
ukończeniom
B. ukończenie
ukończenia
N. ukończeniem
ukończeniami
Ms. ukończeniu
ukończeniach
W. ukończenie
ukończenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: ukończony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ukończony
ukończony
ukończony
ukończone
ukończona
D. ukończonego
ukończonego
ukończonego
ukończonego
ukończonej
C. ukończonemu
ukończonemu
ukończonemu
ukończonemu
ukończonej
B. ukończonego
ukończonego
ukończony
ukończone
ukończoną
N. ukończonym
ukończonym
ukończonym
ukończonym
ukończoną
Ms. ukończonym
ukończonym
ukończonym
ukończonym
ukończonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ukończeni
ukończeni
ukończone
ukończone
D. ukończonych
ukończonych
ukończonych
ukończonych
C. ukończonym
ukończonym
ukończonym
ukończonym
B. ukończonych
ukończonych
ukończonych
ukończone
N. ukończonymi
ukończonymi
ukończonymi
ukończonymi
Ms. ukończonych
ukończonych
ukończonych
ukończonych
-
+ ukończyć + CO -
Zob. kończyć