-
2.
biernie poddać się czemuś niekorzystnemu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- pogodzić się z chorobą, kalectwem; klęską, porażką; stratą; czyimś odejściem; śmiercią; losem, przeznaczeniem; przemijaniem; z myślą o czymś; z jakimś faktem
- trudno pogodzić się z czymś
-
Nieobecność Franciszka dopadła Małgorzatę w chwili, kiedy najmniej się tego spodziewała. Kiedy pogodziła się z upływającym czasem, ze swoim życiem, z miejscem, w którym przyszło jej być.
źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007
- Twoje ciotki prosiły, żeby odłożyć to na później -ciągnął ojciec spokojnie i smutno. - Uważały, że byłby to dla ciebie wielki wstrząs zobaczyć kogoś obcego na miejscu matki, do której byłaś bardzo przywiązana. Że jak będziesz starsza, to może pogodzisz się z tym łatwiej.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Właściwie, to przez kilkanaście lat ślęczenia nad gazetami powinien był już pogodzić się z taką wizją świata, ale teraz, kiedy miał już niemalże w ręku wszystkie dowody czuł się z tym coraz gorzej.
źródło: NKJP: Adam Barczyński: Ślepy los, 1999
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pogodzę się
pogodzimy się
2 os. pogodzisz się
pogodzicie się
3 os. pogodzi się
pogodzą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pogodziłem się
+(e)m się pogodził
pogodziłam się
+(e)m się pogodziła
pogodziłom się
+(e)m się pogodziło
pogodziliśmy się
+(e)śmy się pogodzili
pogodziłyśmy się
+(e)śmy się pogodziły
2 os. pogodziłeś się
+(e)ś się pogodził
pogodziłaś się
+(e)ś się pogodziła
pogodziłoś się
+(e)ś się pogodziło
pogodziliście się
+(e)ście się pogodzili
pogodziłyście się
+(e)ście się pogodziły
3 os. pogodził się
pogodziła się
pogodziło się
pogodzili się
pogodziły się
bezosobnik: pogodzono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pogodźmy się
pogódźmy się
2 os. pogodź się
pogódź się
pogodźcie się
pogódźcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pogodziłbym się
bym się pogodził
pogodziłabym się
bym się pogodziła
pogodziłobym się
bym się pogodziło
pogodzilibyśmy się
byśmy się pogodzili
pogodziłybyśmy się
byśmy się pogodziły
2 os. pogodziłbyś się
byś się pogodził
pogodziłabyś się
byś się pogodziła
pogodziłobyś się
byś się pogodziło
pogodzilibyście się
byście się pogodzili
pogodziłybyście się
byście się pogodziły
3 os. pogodziłby się
by się pogodził
pogodziłaby się
by się pogodziła
pogodziłoby się
by się pogodziło
pogodziliby się
by się pogodzili
pogodziłyby się
by się pogodziły
bezosobnik: pogodzono by się
bezokolicznik: pogodzić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogodziwszy się
gerundium: pogodzenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pogodzenie się
pogodzenia się
D. pogodzenia się
pogodzeń się
C. pogodzeniu się
pogodzeniom się
B. pogodzenie się
pogodzenia się
N. pogodzeniem się
pogodzeniami się
Ms. pogodzeniu się
pogodzeniach się
W. pogodzenie się
pogodzenia się
odpowiednik aspektowy: godzić się
-
Rzosobowy + pogodzić się + z CZYM -
Zob. pogodzić