pyrrusowe zwycięstwo

Wojnę tę Francja wygrała militarnie, ale odniosła pyrrusowe zwycięstwo, jako że koszta polityczne i ekonomiczne były ogromne.

źródło: NKJP: Andrzej Krzywicki: Diabelski młyn, 2005

Normanowie z trudem wygrywali, lecz do każdej następnej walki stawało ich coraz mniej. Była to prosta droga do samozagłady. Pyrrusowe zwycięstwa zmusiły Boemunda do odwrotu.

źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007

Prawica od ponad dwóch lat prowadziła kampanię wyborczą na wyniszczenie przeciwnika. Wygrała ją, ale w polityce zagranicznej jest to pyrrusowe zwycięstwo. Zdruzgotała konstrukcję polskiej polityki lat 90. [...] i nie stworzyła żadnej twórczej wobec rządu alternatywy – ani wobec UE, ani wobec USA, ani wobec Rosji.

źródło: NKJP: Katarzyna Kaczorowska: Kanclerz czy kanclerzyca, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-09-17

Dziś dominuje myślenie: kryzys to taka głębsza recesja, a więc trzeba stosować odpowiednio silne narzędzia polityki gospodarczej. Podejście takie może okazać się niebezpieczne. [...] ignoruje skalę kosztów, jakie w rezultacie stosowania takiej polityki spadną na społeczeństwo. Warto chyba postawić pytanie: czy nie zafundujemy sobie pyrrusowego zwycięstwa?

źródło: NKJP: Marek Góra: Jak nie kijem, to i nie pałką, Polityka, 2009-03-21

[...] dla nas, Polaków, było to zwycięstwo pyrrusowe – wojnę kończyliśmy w zmienionych granicach, ze znacznym ubytkiem obywateli, w państwie zrujnowanym i pozbawionym suwerenności. Armia Czerwona, bratnia umiarkowanie, rabowała i równała z ziemią dolnośląskie (m.in.) miasta [...].

źródło: NKJP: Pamięć wybiórcza, Gazeta Wrocławska, 2002-12-06