nowotwór

Witold Taszycki [...] napisał: „Przed powstaniem wyrazu nazewnictwo stosowano niekiedy w tymże znaczeniu wyraz imiennictwo, rzadziej imionoznawstwo lub nawet imionologię. Wyrazy te oczywista są również nowotworami chyba mniej od niego szczęśliwymi [...]”.

źródło: NKJP: Aleksandra Cieślikowa: Nazwy własne w słownikach języka pisarzy [...] , Studia Paedagogica I, 2008

W podanym poniżej ugrupowaniu neologizmów Lema nie biorę pod uwagę ich strony desygnatowej, [...] , gdyż realność czy fantastyczność desygnatu [...] bynajmniej na formę językową nowotworu nie wpływa.

źródło: Danuta Wesołowska: Język fantastyczny w utworach Stanisława Lema, Język Polski, 1963

Każdy nowotwór morfologiczny, pojawiający się obok formy od dawna już w języku istniejącej, jest w początkach swojej kariery właściwością języka kolokwialnego [...]

źródło: Wojciech Ryszard Rzepka: Dopełniacz w funkcji biernika męskich form osobowych w liczbie mnogiej w polszczyźnie XVII w., 1975

„Umieć w coś” - modny ostatnio nowotwór składniowy, nie znam jego pochodzenia, i - przyznam - bardzo mnie drażni.

źródło: Internet: twitter.com/barbaraanowacka