-
2.
cykliczny przegląd bieżących wydarzeń z danej dziedziny w prasie, radiu lub telewizji -
[kronika] lub pot. [kronika]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu -
- kronika miejska, regionalna; filmowa, kryminalna, kulturalna, policyjna, sportowa, towarzyska; tygodniowa; gazetowe kroniki
- kronika aktualności teatralnych, wydarzeń, wypadków
- kronika z życia czegoś
- wzmianka, zapis w kronice
- przeglądać kroniki
- trafić do kroniki (kryminalnej)
- odnotować w kronice
-
Z walca wypadli Adrian J. i Rafał B. Kronika policyjna nie podaje, który z nich wypadł jako pierwszy.
źródło: NKJP: (mg): Legionowo. Dramatyczny pościg ulicą Chrobrego, Mazowieckie To i Owo, 2005-09-24
W 1932 roku kronika taternicka notuje dwa śmiertelne wypadki.
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
„Herald Tribune” doniósł w kronice kulturalnej, że kończą się przygotowania do wystawy Borgesa, syna Wenecji z własnego wyboru, w stulecie jego urodzin.
źródło: NKJP: Gustaw Herling-Grudziński: Biała noc miłości - opowieść teatralna, 2004
Bardzo wielu robotników ginęło, spadając z dachów i rusztowań [...]. Przeglądając kroniki wypadków w XIX-wiecznej prasie, można się też przekonać, że wśród tych ofiar duży procent stanowiły kobiety.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kronika
kroniki
D. kroniki
kronik
C. kronice
kronikom
B. kronikę
kroniki
N. kroniką
kronikami
Ms. kronice
kronikach
W. kroniko
kroniki
-
+ kronika + CZEGO -
łac. chronica
z gr. chroniká (biblía) 'roczniki, annały, kroniki'