zabytek - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stara i cenna materialnie, historycznie lub naukowo rzecz

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

organizacje/placówki opiekuńcze i kulturalne

bezcenny, cenny, najstarszy, muzealny, unikalny, unikatowy; sakralny; gotycki, średniowieczny zabytek; zabytek architektoniczny, językowy, muzyczny, numizmatyczny
zabytek architektury, kultury materialnej, piśmiennictwa, przyrody, sztuki, techniki; zabytki Egiptu, Krakowa, Paryża
katalog; konserwacja, ochrona; konserwator zabytków; wiek zabytku
książka, odczyt, wykład o zabytkach
bogaty w zabytki
zabytek niszczeje, ocalał
fotografować, inwentaryzować, konserwować, niszczyć, odnawiać, odrestaurować, podziwiać, ratować, zwiedzać zabytki
uznać coś za zabytek
dbać o zabytki
oprowadzać kogoś po zabytkach

	[...] toruńska Starówka jako zabytek urbanistyki, architektury, historii uzyskała międzynarodowe uznanie. źródło: NKJP: Beata Janczarska: Trzecia rocznica, Gazeta Miejska, 2000
	Zatrzymujemy się przed bramą wejściową, obok której znajdują się dwie drewniane tablice. Jedna z nich przytacza rozporządzenie wojewódzkiego konserwatora zabytków z 1931 r., uznające Stary Cmentarz za zabytek narodowy. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry. Przewodnik, 1995
	Głównym celem działalności Stowarzyszenia jest ochrona zabytków numizmatycznych. źródło: NKJP: Halina Piwowarska: Numizmatycy bliżej szkół, Gazeta Częstochowska, 2004-05-27
	Chodzi o najstarszy zachowany w całości zabytek języka polskiego - o tzw. Psałterz floriański, pochodzący z przełomu XIV i XV wieku, odkryty w 1827 roku. źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2004
	Ornamentyka starożytnego grobowca różniła się nieco od tej, do jakiej przywykł zwiedzając zabytki egipskie. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

zabytek

+

CZEGO

Od czasownika zabyć (< psł. *zabyti 'zapomnieć'); pierwotnie w znaczeniu 'coś zapomnianego, opuszczonego'.