wyleczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

o lekach: skutecznie zwalczyć jakąś chorobę lub dolegliwość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

Gotowy napój wyleczy wiosenne nieżyty dróg oddechowych i zapalenia gardła.

źródło: NKJP: Paweł Walewski, Ziołowa apteka, Polityka, 2009-04-04

Nie łudźmy się, same zioła nie wyleczą nowotworu, jednakże w połączeniu z leczeniem onkologicznym mogą skutecznie wspomóc organizm.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyleczyłem +(e)m wyleczył	wyleczyłam +(e)m wyleczyła	wyleczyłom +(e)m wyleczyło	wyleczyliśmy +(e)śmy wyleczyli	wyleczyłyśmy +(e)śmy wyleczyły
2 os.	wyleczyłeś +(e)ś wyleczył	wyleczyłaś +(e)ś wyleczyła	wyleczyłoś +(e)ś wyleczyło	wyleczyliście +(e)ście wyleczyli	wyleczyłyście +(e)ście wyleczyły
3 os.	wyleczył	wyleczyła	wyleczyło	wyleczyli	wyleczyły

bezosobnik: wyleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyleczmy
2 os.	wylecz	wyleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyleczyłbym bym wyleczył	wyleczyłabym bym wyleczyła	wyleczyłobym bym wyleczyło	wyleczylibyśmy byśmy wyleczyli	wyleczyłybyśmy byśmy wyleczyły
2 os.	wyleczyłbyś byś wyleczył	wyleczyłabyś byś wyleczyła	wyleczyłobyś byś wyleczyło	wyleczylibyście byście wyleczyli	wyleczyłybyście byście wyleczyły
3 os.	wyleczyłby by wyleczył	wyleczyłaby by wyleczyła	wyleczyłoby by wyleczyło	wyleczyliby by wyleczyli	wyleczyłyby by wyleczyły

bezosobnik: wyleczono by

bezokolicznik: wyleczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyleczywszy

gerundium: wyleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyleczony

odpowiednik aspektowy: leczyć

Rz nieżywotny

+

wyleczyć

+

CO

Zob. leczyć