absolut

  • filoz.  istniejący sam z siebie, doskonały i nieograniczony byt stanowiący źródło całej rzeczywistości i podstawę jej istnienia, postulowany w niektórych systemach filozoficznych i religijnych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    filozofia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • synonimy:  jednia
    hiperonimy:  byt
    • jedyny; boski; filozoficzny absolut
    • głód absolutu
    • droga do absolutu
    • wiara w absolut
    • istnienie absolutu
    • poszukiwanie absolutu
    • być absolutem
    • dążenie do absolutu
    • obcowanie z absolutem
  • [...] jakże to jest możliwe, aby absolut był zarazem osobą - nieskończenie od nas wyższą, większą, lepszą, ale jednak osobą w takim samym sensie jak każdy z nas?

    źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: O Bogu, Gazeta Wyborcza, 1999-02-06

    W ten sposób narodził się nowożytny materializm. Naprzeciw siebie stanęły dwa absoluty - Bóg i materia.

    źródło: NKJP: Michał Heller: Podglądanie wszechświata, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. absolut
    absoluty
    D. absolutu
    absolutów
    C. absolutowi
    absolutom
    B. absolut
    absoluty
    N. absolutem
    absolutami
    Ms. absolucie
    absolutach
    W. absolucie
    absoluty
  • fr. absolut

    niem. Absolute

    z łac. absolutus 'wyzwolony, bezwzględny, zupełny'

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVIII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 17.11.2022