sprzęgnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

powiązać ze sobą działania lub zjawiska tak, że oddziałują one na siebie wzajemnie

sprząc

ATEMATYCZNY

W początkach XX wieku wojny i rewolucje były ze sobą sprzęgnięte. Wojna [...] dawała początek rewolucji lub ją przyspieszała.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuścinski: Lapidaria IV-VI, 2008

Mamy tu do czynienia ze sprzęgnięciem ówczesnej idei państwowej, jaką była w połowie lat 80. ubiegłego stulecia próba odnowienia zasad marksizmu-leninizmu, z badaniami naukowymi, które z założenia powinny pozostawać bezstronne.

źródło: NKJP: Eryk Krasucki: Międzynarodowy komunista Jerzy Borejsza – biografia polityczna, 2009

[...] w jednym utworze sprzągł ze sobą konwencję realistyczną z postawą kreacjonistyczną.

źródło: NKJP: Witold Wirpsza: Odyseja, czyli topos uieczki, Kultura, 1976

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	sprzęgnę	sprzęgniemy
2 os.	sprzęgniesz	sprzęgniecie
3 os.	sprzęgnie	sprzęgną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprzągłem +(e)m sprzągł	sprzęgłam +(e)m sprzęgła	sprzęgłom +(e)m sprzęgło	sprzęgliśmy +(e)śmy sprzęgli	sprzęgłyśmy +(e)śmy sprzęgły
2 os.	sprzągłeś +(e)ś sprzągł	sprzęgłaś +(e)ś sprzęgła	sprzęgłoś +(e)ś sprzęgło	sprzęgliście +(e)ście sprzęgli	sprzęgłyście +(e)ście sprzęgły
3 os.	sprzągł	sprzęgła	sprzęgło	sprzęgli	sprzęgły

bezosobnik: sprzęgnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sprzęgnijmy
2 os.	sprzęgnij	sprzęgnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprzągłbym bym sprzągł	sprzęgłabym bym sprzęgła	sprzęgłobym bym sprzęgło	sprzęglibyśmy byśmy sprzęgli	sprzęgłybyśmy byśmy sprzęgły
2 os.	sprzągłbyś byś sprzągł	sprzęgłabyś byś sprzęgła	sprzęgłobyś byś sprzęgło	sprzęglibyście byście sprzęgli	sprzęgłybyście byście sprzęgły
3 os.	sprzągłby by sprzągł	sprzęgłaby by sprzęgła	sprzęgłoby by sprzęgło	sprzęgliby by sprzęgli	sprzęgłyby by sprzęgły

bezosobnik: sprzęgnięto by

bezokolicznik: sprzęgnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprzągłszy

gerundium: sprzęgnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	sprzęgnięcie	sprzęgnięcia
D.	sprzęgnięcia	sprzęgnięć
C.	sprzęgnięciu	sprzęgnięciom
B.	sprzęgnięcie	sprzęgnięcia
N.	sprzęgnięciem	sprzęgnięciami
Ms.	sprzęgnięciu	sprzęgnięciach
W.	sprzęgnięcie	sprzęgnięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: sprzęgnięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	sprzęgnięty	sprzęgnięty	sprzęgnięty	sprzęgnięte	sprzęgnięta
D.	sprzęgniętego	sprzęgniętego	sprzęgniętego	sprzęgniętego	sprzęgniętej
C.	sprzęgniętemu	sprzęgniętemu	sprzęgniętemu	sprzęgniętemu	sprzęgniętej
B.	sprzęgniętego	sprzęgniętego	sprzęgnięty	sprzęgnięte	sprzęgniętą
N.	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętą
Ms.	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	sprzęgnięci	sprzęgnięci	sprzęgnięte	sprzęgnięte
D.	sprzęgniętych	sprzęgniętych	sprzęgniętych	sprzęgniętych
C.	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętym	sprzęgniętym
B.	sprzęgniętych	sprzęgniętych	sprzęgniętych	sprzęgnięte
N.	sprzęgniętymi	sprzęgniętymi	sprzęgniętymi	sprzęgniętymi
Ms.	sprzęgniętych	sprzęgniętych	sprzęgniętych	sprzęgniętych

odpowiednik aspektowy: sprzęgać

Inne uwagi

zwykle imb

Składnia

	+	sprzęgnąć	+	CO + z CZYM
	+	sprzęgnąć	+	CO[sub]pl[/sub]

Pochodzenie

psł. *sъpręgnǫti

Wtórny bezokolicznik do *sъpręgti.
Por. sprząc