kluczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

poruszać się po jakimś terenie w różnych kierunkach w sposób zamierzony lub szukając właściwej drogi

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

kluczyć bocznymi uliczkami, zaułkami; korytarzami
kluczyć między drzewami, między zaroślami; (po)między stolikami
kluczyć po mieście, po okolicy, po zaułkach; po lesie
kluczyć wśród drzew, wśród skałek
długo kluczyć

Mały oddziałek kluczył nie tylko po to, by uniknąć spotkania z powstańcami, ale także by ominąć płonące przeszkody terenowe, w jakie zmieniły się wszystkie budynki tej części miasta.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

Klucząc, omijając kioski z gazetami, księgarnię, sklep papierniczy i nawet spożywczy [...], dociera wreszcie do domu.

źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach: opisy i opowiadania, 1999

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	kluczę	kluczymy
2 os.	kluczysz	kluczycie
3 os.	kluczy	kluczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kluczyłem +(e)m kluczył	kluczyłam +(e)m kluczyła	kluczyłom +(e)m kluczyło	kluczyliśmy +(e)śmy kluczyli	kluczyłyśmy +(e)śmy kluczyły
2 os.	kluczyłeś +(e)ś kluczył	kluczyłaś +(e)ś kluczyła	kluczyłoś +(e)ś kluczyło	kluczyliście +(e)ście kluczyli	kluczyłyście +(e)ście kluczyły
3 os.	kluczył	kluczyła	kluczyło	kluczyli	kluczyły

bezosobnik: kluczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kluczył będę kluczyć	będę kluczyła będę kluczyć	będę kluczyło będę kluczyć	będziemy kluczyli będziemy kluczyć	będziemy kluczyły będziemy kluczyć
2 os.	będziesz kluczył będziesz kluczyć	będziesz kluczyła będziesz kluczyć	będziesz kluczyło będziesz kluczyć	będziecie kluczyli będziecie kluczyć	będziecie kluczyły będziecie kluczyć
3 os.	będzie kluczył będzie kluczyć	będzie kluczyła będzie kluczyć	będzie kluczyło będzie kluczyć	będą kluczyli będą kluczyć	będą kluczyły będą kluczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kluczmy
2 os.	klucz	kluczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kluczyłbym bym kluczył	kluczyłabym bym kluczyła	kluczyłobym bym kluczyło	kluczylibyśmy byśmy kluczyli	kluczyłybyśmy byśmy kluczyły
2 os.	kluczyłbyś byś kluczył	kluczyłabyś byś kluczyła	kluczyłobyś byś kluczyło	kluczylibyście byście kluczyli	kluczyłybyście byście kluczyły
3 os.	kluczyłby by kluczył	kluczyłaby by kluczyła	kluczyłoby by kluczyło	kluczyliby by kluczyli	kluczyłyby by kluczyły

bezosobnik: kluczono by

bezokolicznik: kluczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: klucząc

gerundium: kluczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	kluczenie	kluczenia
D.	kluczenia	kluczeń
C.	kluczeniu	kluczeniom
B.	kluczenie	kluczenia
N.	kluczeniem	kluczeniami
Ms.	kluczeniu	kluczeniach
W.	kluczenie	kluczenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: kluczący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	kluczący	kluczący	kluczący	kluczące	klucząca
D.	kluczącego	kluczącego	kluczącego	kluczącego	kluczącej
C.	kluczącemu	kluczącemu	kluczącemu	kluczącemu	kluczącej
B.	kluczącego	kluczącego	kluczący	kluczące	kluczącą
N.	kluczącym	kluczącym	kluczącym	kluczącym	kluczącą
Ms.	kluczącym	kluczącym	kluczącym	kluczącym	kluczącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	kluczący	kluczący	kluczące	kluczące
D.	kluczących	kluczących	kluczących	kluczących
C.	kluczącym	kluczącym	kluczącym	kluczącym
B.	kluczących	kluczących	kluczących	kluczące
N.	kluczącymi	kluczącymi	kluczącymi	kluczącymi
Ms.	kluczących	kluczących	kluczących	kluczących

Składnia

Rz_żywotny

+

kluczyć

+

(GDZIE)

Pochodzenie

Zob. klucz (od pierwotnego znaczenia 'coś zakrzywionego')