harce

Kotek, korzystając z wielkiej przestrzeni zgiętych pleców pana Zygmusia, zeskoczył mu na kark i rozpoczął dzikie harce z frędzlami odrzuconego w tył szalika.

źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957

[...] po piętnastu, no dobra, trzydziestu minutach przekładania klocków, podrzucania misia, szukania dzidzi i innych tego typu harców czułem, jak ogarnia mnie zniechęcenie i wielkie, ogromne znużenie.

źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik taty, 2010

Do mojej pracowni wpuściłem małego kotka. Taki kot ożywia rzeczy, nadaje im nowych sensów i znaczeń. Powyciągał jakieś druty i przewody, które leżały nieruchome i zapomniane od lat, zwalił na podłogę stertę książek (w ten sposób znalazłem w niej książkę od dawna poszukiwaną, o której myślałem, że ktoś ją zabrał). Dzięki jego harcom całe pomieszczenie nabrało innych wymiarów i proporcji.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008

Po tygodniu pobytu harcerze zaprosili na ognisko właścicieli pałacu i innych gości. A że pogoda sprzyjała, harcom nie było końca. Wszyscy śpiewali i tańczyli do późnego wieczora.

źródło: NKJP: (AF): Przy harcerskim ognisku, Dziennik Polski, 2008-08-25