Jak korzystać ze słownika?

wyczuć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. zamiary

  • Definicja

    2.

    rozpoznać intuicyjnie
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwyczaje i zachowania zwierząt

  • Połączenia
    • wyczuć fałsz, groźbę, ironię, napięcie, nutę, nutkę (zawodu, żalu...), pretensję, ulgę, złość; intencję, moment, nastrój, różnicę; interes, koniunkturę, okazję; niebezpieczeństwo, podstęp, zagrożenie
    • wyczuć szóstym zmysłem
    • wyczuć coś w czyimś geście, w czyimś głosie, w pytaniu, w czyichś słowach, w czyimś spojrzeniu, w tonie; w powietrzu
    • wyczuć bezbłędnie, doskonale, świetnie, trafnie, wyraźnie; instynktownie, intuicyjnie; momentalnie, natychmiast, od razu, w porę
    • móc, potrafić, umieć wyczuć
  • Cytaty

    Marta wyczuła w tym pytaniu jakiś podtekst, nie potrafiła jednak domyślić się, o co chodzi.

    źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998

    Znałem Stasiaka, na ogół nie był płochliwy, ale wtedy w jego głosie wyczułem nowy ton, głębokiego niepokoju.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

    Bezbłędnie wyczuł moje słabe punkty i regularnie torturował arytmetyką oraz wzorami geometrycznymi.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

    Reporterzy wyczuli, że mogą uzyskać nowe informacje, i znowu zaczęli się skupiać wokół nas jak ćmy wokół latarni.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997

    Trzeba wyczuć, kiedy sytuacja wymaga stanowczego sprzeciwu, i wtedy nie ustępować.

    źródło: NKJP: Helena Zaworska: Czy straciliśmy cnotę, Gazeta Wyborcza, 1995-10-25
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyczuję
    		 wyczujemy
    2 os. wyczujesz
    		 wyczujecie
    3 os. wyczuje
    		 wyczują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyczułem
    +(e)m wyczuł
    		 wyczułam
    +(e)m wyczuła
    		 wyczułom
    +(e)m wyczuło
    		 wyczuliśmy
    +(e)śmy wyczuli
    		 wyczułyśmy
    +(e)śmy wyczuły
    2 os. wyczułeś
    +(e)ś wyczuł
    		 wyczułaś
    +(e)ś wyczuła
    		 wyczułoś
    +(e)ś wyczuło
    		 wyczuliście
    +(e)ście wyczuli
    		 wyczułyście
    +(e)ście wyczuły
    3 os. wyczuł
    		 wyczuła
    		 wyczuło
    		 wyczuli
    		 wyczuły

    bezosobnik: wyczuto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyczujmy
    2 os. wyczuj
    		 wyczujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyczułbym
    bym wyczuł
    		 wyczułabym
    bym wyczuła
    		 wyczułobym
    bym wyczuło
    		 wyczulibyśmy
    byśmy wyczuli
    		 wyczułybyśmy
    byśmy wyczuły
    2 os. wyczułbyś
    byś wyczuł
    		 wyczułabyś
    byś wyczuła
    		 wyczułobyś
    byś wyczuło
    		 wyczulibyście
    byście wyczuli
    		 wyczułybyście
    byście wyczuły
    3 os. wyczułby
    by wyczuł
    		 wyczułaby
    by wyczuła
    		 wyczułoby
    by wyczuło
    		 wyczuliby
    by wyczuli
    		 wyczułyby
    by wyczuły

    bezosobnik: wyczuto by

    bezokolicznik: wyczuć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyczuwszy

    gerundium: wyczucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wyczuty

    odpowiednik aspektowy: wyczuwać

  • Składnia
    Rzżywotny + wyczuć +
    (JAK) + CO
    Rzżywotny + wyczuć +
    (JAK) + że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
  • Pochodzenie

    Zob.  czuć