wyczuwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rozpoznawać dotykiem lub powonieniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

	Przez chwilę obmacywała brzuch, starając się wybadać, czy nie wyczuwa jakiejś twardości lub obrzmienia. źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
	Deski, wszędzie deski, chropowate i pachnące jeszcze żywicą. Deski z przodu, z tyłu, z boków, deski nad głową. Wyczuwała palcami miejsca, w których się łączyły. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Mandragora, 2006
	Zapach dymu stał się silniejszy. Dawało się już w nim wyczuwać zioła. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	[...] zesztywniałe palce wyczuwają gładkość koralików różańcowych. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyczuwałem +(e)m wyczuwał	wyczuwałam +(e)m wyczuwała	wyczuwałom +(e)m wyczuwało	wyczuwaliśmy +(e)śmy wyczuwali	wyczuwałyśmy +(e)śmy wyczuwały
2 os.	wyczuwałeś +(e)ś wyczuwał	wyczuwałaś +(e)ś wyczuwała	wyczuwałoś +(e)ś wyczuwało	wyczuwaliście +(e)ście wyczuwali	wyczuwałyście +(e)ście wyczuwały
3 os.	wyczuwał	wyczuwała	wyczuwało	wyczuwali	wyczuwały

bezosobnik: wyczuwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wyczuwał będę wyczuwać	będę wyczuwała będę wyczuwać	będę wyczuwało będę wyczuwać	będziemy wyczuwali będziemy wyczuwać	będziemy wyczuwały będziemy wyczuwać
2 os.	będziesz wyczuwał będziesz wyczuwać	będziesz wyczuwała będziesz wyczuwać	będziesz wyczuwało będziesz wyczuwać	będziecie wyczuwali będziecie wyczuwać	będziecie wyczuwały będziecie wyczuwać
3 os.	będzie wyczuwał będzie wyczuwać	będzie wyczuwała będzie wyczuwać	będzie wyczuwało będzie wyczuwać	będą wyczuwali będą wyczuwać	będą wyczuwały będą wyczuwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyczuwajmy
2 os.	wyczuwaj	wyczuwajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyczuwałbym bym wyczuwał	wyczuwałabym bym wyczuwała	wyczuwałobym bym wyczuwało	wyczuwalibyśmy byśmy wyczuwali	wyczuwałybyśmy byśmy wyczuwały
2 os.	wyczuwałbyś byś wyczuwał	wyczuwałabyś byś wyczuwała	wyczuwałobyś byś wyczuwało	wyczuwalibyście byście wyczuwali	wyczuwałybyście byście wyczuwały
3 os.	wyczuwałby by wyczuwał	wyczuwałaby by wyczuwała	wyczuwałoby by wyczuwało	wyczuwaliby by wyczuwali	wyczuwałyby by wyczuwały

bezosobnik: wyczuwano by

bezokolicznik: wyczuwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wyczuwając

gerundium: wyczuwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wyczuwający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyczuwany

odpowiednik aspektowy: wyczuć

Rz_żywotny

+

wyczuwać

+

CO + (CZYM)

Zob. czuwać