-
2.
umiejętność zachowania się w sposób odpowiedni do sytuacji -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- wyczucie i delikatność, wyczucie i subtelność, wyczucie i takt, wyczucie i umiar, wyczucie i wrażliwość
- pozbawiony wyczucia
- wymagać wyczucia
- mieć wyczucie
-
Choremu należy mówić prawdę, ale delikatnie i z wyczuciem.
źródło: NKJP: Joanna Piotrowska: Opiekunowie z hospicjów traktują śmierć podopiecznych bardzo osobiście, Gazeta Wyborcza, 1995-04-10
[...] na nieprzemyślaną ofertę Amerykanów zareagowaliśmy bez wyczucia i teraz dostajemy za to po głowie.
źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Podkop, Polityka, 2004-04-17
[...] młodsze siostry przeważnie zwracają się do siebie po imieniu [...]. Rzecz jednak wymaga wyczucia i taktu. [...] nie wydaje mi się czymś właściwym, by nowicjuszka zwracała się po imieniu do siostry o pięćdziesiąt czy sześćdziesiąt lat starszej.
źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007
Inowrocławscy radni wykazali absolutny brak klasy, wyczucia i postawy społecznej.
źródło: NKJP: Inowrocław: To radni, którzy nie chcą rozliczyć się z diet, powinni przeprosić mieszkańców, Gazeta Pomorska, 2010-02-01
[...] nigdy nie krytykuj obiektu westchnień dziecka. Zwłaszcza wprost. [...] rozmawiając z zakochanym, można delikatnie ocenić zachowania obiektu uczuć. Jednak potrzebna jest duża doza wyczucia i delikatności.
źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Co robić, gdy nastolatek nieszczęśliwie się zakocha?, Polityka, 2006-09-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyczucie
wyczucia
D. wyczucia
wyczuć
C. wyczuciu
wyczuciom
B. wyczucie
wyczucia
N. wyczuciem
wyczuciami
Ms. wyczuciu
wyczuciach
W. wyczucie
wyczucia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: przedrostkowego czasownika wyczuć , zob. czuć