-
forma reakcji na wyczytanie nazwiska danej osoby z listy nazwisk
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła
-
|
W LO odbyła się „godzina lekcyjna”. - Gietar! Jestem! Kracik! Obecny! Zaręba! Jestem! - niosło się po klasie, jak za dawnych lat.
źródło: NKJP: Wyjątkowo zgrana klasa, Gazeta Krakowska, 2004-06-01
|
|
Ksiądz biskup odczytał nazwiska trzech diakonów, którzy - jak na apelu - odpowiedzieli prosto: „Jestem!”.
źródło: NKJP: Podniosła uroczystość, Dziennik Polski, 2005-09-19
|
-
-
Od formy 1 os. l. poj. czasu teraźniejszego czasownika być . Postać jestem stanowi innowację w stosunku do pierwotnej jeśm (z psł. * esmь ); powstała w oparciu o formę 3 os. l. poj. jest (z psł. * estь ).
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. być
Data ostatniej modyfikacji: 16.07.2012