akceptacja - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uznanie czyichś działań, poglądów lub planów za dobre i słuszne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

akceptacja jakiegoś poglądu, jakichś prawd, jakiegoś projektu, regulaminu, stanowiska; jakiejś sytuacji; warunków konkursu, regulaminu; demokracji; ryzyka, zmian; władz; komisji, sądu
akceptacja dla projektu
wyrazić / wyrażać; zyskać akceptację

Z jednej strony akceptacja takiego pomysłu oznaczałaby, że szpital nie musiałby wydawać jednorazowo dużych pieniędzy na spalarnię, z drugiej cena utylizacji jednego kilograma znacznie by wzrosła.

źródło: NKJP: (GeP): Spalać czy nie spalać, Gazeta Krakowska, 2002-03-08

Wojewoda pozostał wierny Władysławowi i w jego imieniu zabiegał o królewskie poparcie przeciw nieposłusznym braciom i akceptację dla planowanej wojny w celu odebrania im zawłaszczonych ziem.

źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009

Kiedy po dłuższych dyskusjach, przy cichej akceptacji Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej, wprowadzono we Włoszech w 1968 roku ograniczone ustawodawstwo rozwodowe, Kościół i Watykan uznały tę decyzję parlamentu za sprzeczną z obowiązującym wówczas konkordatem.

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic , 1997

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	akceptacja	akceptacje
D.	akceptacji	akceptacji	neut
D.	akceptacji	akceptacyj	char
C.	akceptacji	akceptacjom
B.	akceptację	akceptacje
N.	akceptacją	akceptacjami
Ms.	akceptacji	akceptacjach
W.	akceptacjo	akceptacje

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

	+	akceptacja	+	(CZEGO)
	+	akceptacja	+	(dla CZEGO)

Pochodzenie

łac. acceptiō 'przyjęcie'

Informacja normatywna

Uznawane za niepoprawne: akceptacja wobec czegoś