odprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pozbyć się kogoś, nie spełniwszy jego próśb lub żądań

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Jak mnie tu odprawią, to będę zmuszona pojechać do Rybnika. źródło: NKJP: Mariusz Weidner: Problem z widzeniem: Nowiny Raciborskie, 2008-03-18
	[...] Gustaw III w końcu października 1787 r. złożył nieoczekiwaną wizytę na dworze kopenhaskim. Chciał tu uzyskać zapewnienie, że Dania zachowa neutralność na wypadek wybuchu wojny szwedzko-rosyjskiej. [...] Odprawiony z niczym w Kopenhadze, Gustaw III planował podróż do Berlina. źródło: NKJP: Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000
	[...] poszedł do urzędu miasta z jakąś skargą, ale został odprawiony. źródło: NKJP: (ram): Pomnik porąbał ze złości, Echo Dnia, 2006-12-20
	List zawiera wiele bezpodstawnych zarzutów - twierdzi dyrektor [...]. - Jestem przekonany, że żaden pacjent, zapisany na listę lekarzy pierwszego kontaktu w przychodni [...], nie został odprawiony bez porady. źródło: NKJP: (KM): Kłopoty z kasą, NTN Powiśle, 2000-02-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odprawiłem +(e)m odprawił	odprawiłam +(e)m odprawiła	odprawiłom +(e)m odprawiło	odprawiliśmy +(e)śmy odprawili	odprawiłyśmy +(e)śmy odprawiły
2 os.	odprawiłeś +(e)ś odprawił	odprawiłaś +(e)ś odprawiła	odprawiłoś +(e)ś odprawiło	odprawiliście +(e)ście odprawili	odprawiłyście +(e)ście odprawiły
3 os.	odprawił	odprawiła	odprawiło	odprawili	odprawiły

bezosobnik: odprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odprawmy
2 os.	odpraw	odprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odprawiłbym bym odprawił	odprawiłabym bym odprawiła	odprawiłobym bym odprawiło	odprawilibyśmy byśmy odprawili	odprawiłybyśmy byśmy odprawiły
2 os.	odprawiłbyś byś odprawił	odprawiłabyś byś odprawiła	odprawiłobyś byś odprawiło	odprawilibyście byście odprawili	odprawiłybyście byście odprawiły
3 os.	odprawiłby by odprawił	odprawiłaby by odprawiła	odprawiłoby by odprawiło	odprawiliby by odprawili	odprawiłyby by odprawiły

bezosobnik: odprawiono by

bezokolicznik: odprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odprawiwszy

gerundium: odprawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odprawiony

odpowiednik aspektowy: odprawiać

Rz_osobowy

+

odprawić

+

KOGO

Zob. prawić