odprawić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. pracownika

  • 3.

    zwolnić kogoś z pracy lub ze służby
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

    • odprawić pracownika, prezesa, gosposię, służącą
  • Od czasu śmierci matki w 1906 roku stał się zupełnym odludkiem. Odprawił służącą, nie pozwalał sprzątać mieszkania, nikogo nie przyjmował.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002

    Ks. Józef odprawił gosposię poprzedniego proboszcza, po tym jak zażądała podwyżki.

    źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Tragedia na plebanii, Gazeta Krakowska, 2002-08-09

    - Mamy ładny placek - powiedziała zmartwiona. - Ja go naprawdę potrzebuję w cegielni. I tutaj Tadeusz ją zadziwił, sądziła, że będzie nalegał, aby odprawić kochliwego inżyniera, a on nagle obrócił wszystko w żart.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

    Na oczach wszystkich musiał zdjąć z rękawa ostemplowaną służbową opaskę i został odprawiony bez słowa wyjaśnienia.

    źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Skaza, 2006

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. odprawię
    odprawimy
    2 os. odprawisz
    odprawicie
    3 os. odprawi
    odprawią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. odprawiłem
    +(e)m odprawił
    odprawiłam
    +(e)m odprawiła
    odprawiłom
    +(e)m odprawiło
    odprawiliśmy
    +(e)śmy odprawili
    odprawiłyśmy
    +(e)śmy odprawiły
    2 os. odprawiłeś
    +(e)ś odprawił
    odprawiłaś
    +(e)ś odprawiła
    odprawiłoś
    +(e)ś odprawiło
    odprawiliście
    +(e)ście odprawili
    odprawiłyście
    +(e)ście odprawiły
    3 os. odprawił
    odprawiła
    odprawiło
    odprawili
    odprawiły

    bezosobnik: odprawiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. odprawmy
    2 os. odpraw
    odprawcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. odprawiłbym
    bym odprawił
    odprawiłabym
    bym odprawiła
    odprawiłobym
    bym odprawiło
    odprawilibyśmy
    byśmy odprawili
    odprawiłybyśmy
    byśmy odprawiły
    2 os. odprawiłbyś
    byś odprawił
    odprawiłabyś
    byś odprawiła
    odprawiłobyś
    byś odprawiło
    odprawilibyście
    byście odprawili
    odprawiłybyście
    byście odprawiły
    3 os. odprawiłby
    by odprawił
    odprawiłaby
    by odprawiła
    odprawiłoby
    by odprawiło
    odprawiliby
    by odprawili
    odprawiłyby
    by odprawiły

    bezosobnik: odprawiono by

    bezokolicznik: odprawić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: odprawiwszy

    gerundium: odprawienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: odprawiony

    odpowiednik aspektowy: odprawiać

  • Rzosobowy + odprawić +
    KOGO
  • Zob.  prawić