-
1.
książk. lekarz -
Współcześnie wyraz bywa używany (w lm) w odniesieniu do ogółu osób zatrudnionych w służbie zdrowia.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
osoby związane z leczeniem -
- dworski, królewski, książęcy, nadworny; wybitny medyk; medyk sądowy; młodzi; współcześni medycy
- środowisko medyków
- medycy leczą kogoś
-
Przy sekcji zwłok zawsze zaznaczam, że denat miał soczewki. Podobnie jak informuję na przykład o protezach. [...] Każdy porządny medyk sądowy tak robi.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
Po południu przychodzą tu medycy z dyżurów porannych w przychodni lub szpitalach.
źródło: NKJP: Tadeusz Dudź: Od trzech tygodni w Ząbkowicach Śląskich karetki jeżdżą... bez lekarzy. Pogotowie (nie)ratunkowe, Gazeta Wrocławska, 1999
Historia zna wielu piszących lekarzy. Niektórzy stali się nawet bardziej znani jako literaci niż jako medycy. Ot, choćby Stanisław Lem, Tadeusz Boy-Żeleński, czy Jean Reverzy.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. medyk
medycy
ndepr medyki
depr D. medyka
medyków
C. medykowi
medykom
B. medyka
medyków
N. medykiem
medykami
Ms. medyku
medykach
W. medyku
medycy
ndepr medyki
depr -
łac. medicus 'lekarz'