-
książk.
coś, co stanowi dla kogoś duże wyróżnienie i powód do dumy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe
-
-
- niebywały, niewątpliwy, ogromny, wielki zaszczyt
- zaszczyt spotkał kogoś
- dostąpić zaszczytu
- mieć zaszczyt; czynić, robić komuś zaszczyt
-
|
– Miałem już zaszczyt poznać pana profesora z jego prac, a zwłaszcza z doskonałego artykułu w “Wörter und Sachen” na temat symboliki zwierząt.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
|
|
Biskup posłał uśmiechy swoim sąsiadom. Podał rękę Krystynie, która siedziała przy nim, także mnie spotkał ten zaszczyt. Atmosfera podniosłości narastała.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
|
|
Opublikował wiele książek, dostąpił masy zaszczytów, objął katedrę na Harvardzie i został szefem American Association for the Advancement of Science.
źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zaszczyt
|
zaszczyty
|
|
| D. |
zaszczytu
|
zaszczytów
|
|
| C. |
zaszczytowi
|
zaszczytom
|
|
| B. |
zaszczyt
|
zaszczyty
|
|
| N. |
zaszczytem
|
zaszczytami
|
|
| Ms. |
zaszczycie
|
zaszczytach
|
|
| W. |
zaszczycie
|
zaszczyty
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
|
+ |
zaszczyt |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
XVI w.,
SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 07.06.2024