pomylony
-
zachowujący się w sposób, który odbiega od przyjętych norm
-
Używane często w znaczeniu ‘człowiek pomylony’.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Nie chciałam, żebyś go poznała. To był człowiek pomylony, chory.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Ja pamiętam, jak po naszej wsi chodził biedny, pomylony Jasiek. [...] Śmiali się z niego, dzieci kamieniami obrzucały i wyzywały od głupków.
źródło: NKJP: Listy od czytelników, Gazeta Wyborcza, 1993-06-04
Pamiętam, jak się z niego wyśmiewano, mówiono, że jest pomylony, że chce się przypodobać kardynałowi [...].
źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
Nic nie pomaga, patrzą na mnie jak na pomylonego. No trudno.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. pomylony
pomylony
pomylony
pomylone
pomylona
D. pomylonego
pomylonego
pomylonego
pomylonego
pomylonej
C. pomylonemu
pomylonemu
pomylonemu
pomylonemu
pomylonej
B. pomylonego
pomylonego
pomylony
pomylone
pomyloną
N. pomylonym
pomylonym
pomylonym
pomylonym
pomyloną
Ms. pomylonym
pomylonym
pomylonym
pomylonym
pomylonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. pomyleni
pomyleni
pomylone
pomylone
D. pomylonych
pomylonych
pomylonych
pomylonych
C. pomylonym
pomylonym
pomylonym
pomylonym
B. pomylonych
pomylonych
pomylonych
pomylone
N. pomylonymi
pomylonymi
pomylonymi
pomylonymi
Ms. pomylonych
pomylonych
pomylonych
pomylonych
-
Zob. mylić