bez rozgłosu
-
dyskretnie i po cichu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- czynić, sprawdzić, załatwić coś bez rozgłosu
- po cichu, bez rozgłosu; dyskretnie, bez rozgłosu
-
- Za prezydentury męża Jolanta Kwaśniewska bywała u niej bardzo często. Po cichutku, bez rozgłosu - uchyla rąbka tajemnicy kobieta sprzedająca naprzeciwko kościoła farnego pamiątki i kazimierskie koguty.
źródło: NKJP: Adam Kierdej: Willa dla prezydenta, Super Express, 2006
Warto też się przyjrzeć, czy nie będą i teraz tego robić w zaciszu prywatnych gabinetów, tyle że bez rozgłosu i za odpowiednią opłatą.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 20.02.1997
A dobra poezja ostoi się bez nagród i bez rozgłosu, pośmiertnie wygrzebana przez kochająca matkę, a może przez patrona poezji zapomnianej; jakiegoś nowego Miriama.
źródło: NKJP: Usenet -- pl.hum.poezja
Podróżował bez rozgłosu, bez fanfar i strojnego orszaku, wsłuchując się w opowieści snute w karczmach, ploteczki powtarzane przez kobiety, wywody mnichów.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Smutny finał mniemanego cudu Genowefa przyjęła z równym spokojem, z jakim go oczekiwała, uważała jedynie, że rodzina wykazała się nadmierną troską o swoje dobre imię, pozbywając się oszusta bez rozgłosu i bez sądu, podczas gdy należało ukarać go przykładnie.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
-
typ frazy: fraza przysłówkowa
ndm