myśl - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

to, co powstaje w umyśle

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

desperacka, dokuczliwa, jasna, klarowna, krzepiąca, natrętna, sensowna, straszna, śmiała, świetna, wspaniała, wstrętna, zbawcza myśl; brudne, chaotyczne, czarne, czyste, głupie, jałowe, konstruktywne, niepokojące, niewesołe, obsesyjne, ponure, plugawe, przewrotne, radosne, rozbiegane, sekretne, skłębione, smutne, ulotne, uporczywe, wzniosłe, zakazane myśli
myśl o karierze, o ludziach, o matce, o niepewnym jutrze, o przyszłości, o rozstaniu, o samobójstwie, o starości, o ucieczce, o wojnie, o wolności, o jakichś wydarzeniach, o wyjeździe
uczucia i myśli
bieg, tok; napływ; natłok myśli
myśl błysnęła, kiełkuje, pojawia się, świta w głowie, wyłania się, zakiełkowała, zaświtała; dopadła kogoś, dotarła do kogoś, nawiedza kogoś, olśniła kogoś, opanowała kogoś, przenika, przeszyła kogoś; kołacze się, przybiera jakiś kształt, snuje się, tłucze się po głowie; gnębi, nie daje spokoju, nie opuszcza kogoś, napełnia niepokojem, nurtuje, przeraża, prześladuje, rozsadza komuś głowę; czepia się czegoś; myśli chodzą po głowie, naszły/nachodzą kogoś; biegną jakimś torem, snują się, toczą się, wędrują; dręczą kogoś; kłębią się, kotłują się, krążą wokół czegoś, tłuką się, wirują; mącą się, plączą się; rozbiegły się, rozpraszają się, uciekają
chwytać się, czepiać się, uczepić się, trzymać się; pozbyć się, unikać, nie dopuszczać, nie móc znieść jakiejś myśli
dać/dawać folgę, upust myślom
snuć; poddać, wysunąć, rzucić; wyrazić, zapisać, zdradzić; gubić, zgubić; oddalić od siebie, odpędzić, odrzucić, odsuwać, porzucić, tłumić, zdławić, zdusić w sobie, zagłuszać jakąś myśl; odgadnąć, poznać, przejrzeć czyjeś myśli; skupić myśli; kierować, skierować myśli ku komuś/czemuś
być gdzieś, odbiec, przenieść się gdzieś, wracać; cieszyć się, delektować się, pocieszyć się myślą; być zaprzątniętym, nabić sobie głowę; krążyć myślami; zawładnąć czyimiś myślami
(nie móc) oderwać się, opędzić się, uwolnić się od jakiejś myśli
naprowadzić/naprowadzać na myśl
oswoić się, uporać się z myślą o czymś
być pogrążonym w myślach

	Przez całą drogę prześladowała mnie myśl o moim pechu. Czy zawsze muszę znaleźć się tam, gdzie coś się dzieje? źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	[...] przez kilka trudnych miesięcy pocieszałam się myślą, że w końcu się przecież dopasujemy. Tak się jednak nie stało. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2006
	Ale teraz ma pan pieniądze, luksusowy dom i samochody. Nie kusiła pana myśl, żeby rzucić to wszystko, rozdać. źródło: NKJP: Sławomir Sowa: Nieświęty Misztal, Dziennik Łódzki, 2007-10-05
	Nigdzie nie było żywej duszy. […] Do mojej świadomości dotarła myśl: co ja tu robię? Jak tu dotarłem? Czy w ogóle przejeżdżają tu i zatrzymują się jakieś pociągi? źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
	Wciąż nie mogła opędzić się od natrętnych myśli. źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	myśl	myśli
D.	myśli	myśli

C.	myśli	myślom
B.	myśl	myśli
N.	myślą	myślami
Ms.	myśli	myślach
W.	myśli	myśli

Składnia

	+	myśl	+	(o CZYM)
	+	myśl	+	(że ZDANIE \| żeby ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE)

Pochodzenie

psł. *myslь