co ktoś pocznie

cóż ktoś pocznie

  • książk.  używane dla wyrażenia bezradności mówiącego, który zastanawia się, co należałoby zrobić w danej sytuacji
    • cóż ktoś pocznie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • – Wiele mieszkających tu osób to emeryci – przypomina starsza kobieta. – Na tej poczcie płaciliśmy wszystkie rachunki. Co teraz poczniemy? Kto będzie miał siłę iść przez całe miasto?

    źródło: NKJP: (mbog): Kłódka na poczcie, Dziennik Łódzki, 2006-02-20

    Na twarzy maluje się przerażenie. Co pocznie sama w łódce na środku rzeki, skoro przewoźnik z wiosłem pozostał na brzegu.

    źródło: NKJP: Maria Gołaszewska: Estetyka pięciu zmysłów, 1997

    Czy jesteśmy naprawdę sami, jeśli wyruszamy na oceany zaopatrzeni w radio, którego magia sprawia, że niemal w każdej chwili możemy połączyć się z lądem, by zapytać lekarza, co zrobić ze skaleczoną i siniejącą ręką, co począć, gdy zaczyna rozlatywać się maszt, jak naprawić kapryszący silnik lub po prostu dowiedzieć się, jakiej należy oczekiwać pogody?

    źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję Ci, Pacyfiku, 1985

    Serbska opozycja, oszołomiona tym sukcesem, nie wie, co z nim począć.

    źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Serbia wstrzymała oddech, Gazeta Wyborcza, 1996-12-07

    - Hm, chętnie przyjęlibyśmy zaproszenie, ale cóż poczniemy z jeńcami? - zafrasował się bosman. - Nie tak dawno mieli dokonać napadu na budujących kolej. Dlatego właśnie postanowiliśmy przekazać bandytów Rosjanom, aby ich ukarali.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, odmienny:  począć , tylko cz. przysz.
  • bez ograniczeń + co ktoś pocznie +
    (z KIM/CZYM)
    bez ograniczeń + co ktoś pocznie +
    (ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE)
Data ostatniej modyfikacji: 24.01.2018